الإعتبار و أعقاب السرور و الأحزان
الإشارة في الفقه على مذهب الإمام الشافعي، از آثار فقیه قرن پنجم هجری قمری، ابوالفتح سلیم بن ایوب رازی شافعی (365- 447ق)، است که احکام شرعی گوناگون را از دیدگاه مذهب فقهی مذکور توضیح میدهد. پژوهشگر معاصر و کارشناس ارشد سنت و علوم حدیث، ریاض منسی عیسی، این کتاب را تحقیق و تصحیح کرده و تعلیقاتی بر آن افزوده است.
| الإعتبار و أعقاب السرور و الأحزان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن ابی الدنیا، عبدالله بن محمد (نويسنده)
خلف، نجم عبد الرحمن (مقدمه نويس) خلف، نجم عبد الرحمن ( محقق) |
| ناشر | دار البشير ** مؤسسة الرسالة |
| مکان نشر | اردن - عمان ** لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1413ق - 1993م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف2الف6 247/25 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
هدف و روش
- استاد همدوران، حسین عبدالله علی در مقدمه خودش بر این کتاب نوشته است: «الإشارة في الفقه» حجمی اندک دارد ولی سرشار از معنا است و مسائل را بهویژه از دیدگاه مذهب شافعی بیان کرده است.... [۱]
- ریاض منسی عیسی، با اشاره به اهمیت دانش فقه و معرفی مختصر این کتاب، افزوده است: *نویسنده این اثر را از کتاب دیگر خودش به نام «الفروع» تلخیص کرده است.... این متن آنقدر مورد توجه قرار گرفت که برخی از اندیشوران آن را حفظ کردند...
- این کتاب با همه اهمیتش، جزو مخطوطات زندانی مانده بود تا آنکه من آزادش کردم: خدای متعال توفیق داد تا نسخهای کامل از این کتاب را در کتابخانه ملک فهد (ریاض) یافتم و افزون بر تصحیح آن، دلیل یا تعلیل هر مسألهای را روشن ساختم و در موارد لازم تعلیقاتی بر آن افزودم و زندگی و شخصیت نویسنده و روش این اثر را با اختصار بیان کردم.[۲]
- گاهی نویسنده، قول مرجوح را در این اثر، ترجیح داده و حتی اشاره به ضعف آن هم نکرده است، من قول یا وجه راجح از دیدگاه مذهب شافعی را در تعلیقات بیان کردهام.[۳]
ساختار و محتوا
- نویسنده در این اثر از نظم رایج در فقه مذهب شافعی پیروی کرده و مباحث کتاب را بدون هیچ مقدمهای (درباره انگیزه، اهداف و روش آن) با مبحث «طهارت» آغاز کرده[۴] و با «امهات اولاد» پایان داده است.[۵]
- ابوالفتح سلیم بن ایوب رازی فقط احکام شرعی مذهب شافعی را بیان میکند و وارد بحث از اقوال سایر مذاهب فقهی نمیشود.[۶]
نمونه مباحث
- هیچ نماز واجب یا مستحبی یا سجده تلاوت، جایز نیست مگر آنکه نمازگزار رو به قبله باشد جز در دو حالت: نماز واجب در شدت خوف و نماز مستحبی در سفر.[۷]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.