دراسات في البیع

دِراساتٌ في البيع، نوشته فقیه معاصر، سید محمد سجادی اصفهانی (متولد 1326ش)، تقریر مباحث خارج فقه امام خمینی در حوزه علمیه نجف اشرف با موضوع خرید و فروش و مشتمل بر قواعد فقهی معاملات است.

دراسات في البیع
دراسات في البیع
پدیدآورانموسوی خمینی، سید روح‌الله (نويسنده) سجادی اصفهانی، محمد (محقق)
عنوان‌های دیگرتشمیل علی قواعد فقهیة في المعاملات
ناشرجماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم. مؤسسة النشر الإسلامي
مکان نشرایران - قم
سال نشر1426ق
چاپ2
شابک964-470-513-0
موضوعخرید و فروش (فقه) - معاملات (فقه)
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
‎‏/‎‏س‎‏2‎‏د‎‏4‎‏ 190/1 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

تحقیق و نشر تقریرات بیع

ناشر با اشاره به اینکه مؤسسه تحقیقاتی آیت‌الله سید مصطفی خمینی، کتاب حاضر را تحقیق کرده و با توجه به تمایل مقرر، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم انتشار آن را پذیرفته، شرح ‌حال کوتاهی از زندگی، تحصیلات و آثار مقرّر، سید محمد سجادی اصفهانی، بیان کرده و او را از شاگردان امام خمینی در نجف و از همراهانشان در هجرت به کویت، فرانسه و ایران و از اعضای روحانیون مبارز خارج از کشور معرفی کرده است[۱]‏.

ساختار و محتوا

اثر حاضر، در 3 بخش (شروط متعاقدین (بیع فضولی)، شروط عوضین و بحث خیار) سامان یافته است.

نگارش تقریرات

نویسنده، می‌گوید: زمانی که امام خمینی درس خارج فقه بیع را آغاز کرد، من افتخار حضور در آن را از ابتدا یافتم و بخش‌هایی از آن مباحث را نوشتم و کتاب حاضر ویراسته همان تقریرات است[۲]‏.

انتقاد علمی

سید محمد سجادی اصفهانی، افزون بر گزارش کلام امام خمینی، به‌ندرت وارد نقادی اجتهادی نیز شده و نظر خودش را در حاشیه مطرح کرده است؛ از جمله در آیهوَ لَا تَقْرَبُوا مَالَ الْيتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِي أَحْسَنُ حَتَّىٰ يبْلُغَ أَشُدَّهُ... (انعام: 152)، به نظر مرحوم امام، نهی در آیه شریفه، ظاهرش حرمت تکلیفی است؛ پس فقط تصرفات خارجی محض (مثل اکل و شرب)، مقصود است، نه تصرفات اعتباری، از قبیل بیع و شراء و اجاره و هبه و... خلاصه، آیه شریفه متعرض احکام اعتباری از قبیل بیع و مانند آن نیست.

جناب آقای سجادی اصفهانی، معتقد است: بنا بر اینکه «قرب» به‌حسب لغت، مکانی باشد، غایت تمام تصرفات خارجی مبطل مال یتیم خواهد بود و بسیاری از اوقات، تصرفات خارجی، معامله‌ای اعتباری می‌باشد و آن، معاطات در بیع و هبه و امثال آن است؛ بنابراین قرب، مکانی و کنایه از حرمت تصرفات خارجی مناسب با منهی‌عنه است؛ پس شامل تصرفات خارجیه‌ای که عنوانی از عناوین بیع و شراء و هبه و اجاره و... بر آنها صدق می‌کند، می‌شود‏[۳]‏.

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه ناشر، ص3-‌6
  2. مقدمه مؤلف، ص8
  3. ر.ک: متن کتاب، ص‌148، پاورقی3

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.

وابسته‌ها