المجموع شرح المهذب للشیرازي
المجموع شرح المهذب للشيرازي، از آثار واژهشناس، لغوی و فقیه شافعی قرن هفتم هجری قمری، ابوزکریا محییالدین یحیى بن شرف نووى (631-676ق)، توضیحاتی درباره مباحث کتاب فقهی المهذب، تألیف فقیه شافعی و استاد نامور مدرسه نظامیه بغداد در قرن پنجم هجری قمری، ابواسحاق جمالالدین ابراهیم بن علی بن یوسف شیرازی فیروزآبادی (۳۹۳-۴۷۶ق) است. گفتنی است که شرح نووی ناتمام مانده و بعد از آن، فقیه شافعی قرن هشتم هجری قمری، تقیّالدین علی بن عبدالکافی سبکی (متوفی 756ق)، اندکی این شرح را ادامه داده، ولی باز هم کامل نشده است و سرانجام رئیس بخش سنت و علوم حدیث دانشگاه اسلامی اُمّدرمان، محمد نجیب مطیعی، این کتاب را تحقیق و تصحیح کرده و تعلیقاتی بر آن افزوده و همچنین شخصیت و روش یحیی بن شرف نووی را شناسانده و بخش بزرگ باقیمانده از شرح را کامل کرده و به پایان رسانده است.
| المجموع شرح المهذب للشیرازي | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نووی، یحیی بن شرف (نويسنده)
ابو اسحاق شیرازی، ابراهیم بن علی (نویسنده) مطیعی، محمد نجیب ( محقق) سبکی، علی بن عبد الکافی ( نویسنده) |
| عنوانهای دیگر | المهذب. شرح |
| ناشر | جستجو ** مکتبة الإرشاد |
| مکان نشر | عربستان - جده |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 23 |
| کد کنگره | /ش9 م9028 175/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
هدف و روش
- محمد نجیب مطیعی، ویژگیهای هشتگانه روش یحیی بن شرف نووی را بیان کرده و از جمله نوشته است: احکام فقهی را با کشفیات و پدیدههای جدید علمی و همچنین با حوادث تاریخی پیوند میدهد تا سودمندتر شود[۱].
- یحیی بن شرف نووی تأکید کرده است: آگاه باش که این کتاب را هرچند شرح المهذب نامیدهام، ولی در واقع شرحی بر همه مذهب شافعی، بلکه شرح مذاهب تمامی دانشوران و لغت، تاریخ و اسامی است که در شناخت حدیث و حُسن یا ضعفش، بیان علل و جمع بین احادیث متعارض و تأویل امور پنهان و استنباط مسائل مهمّ، نقش بزرگی دارد و بر خدای کریم اعتماد دارم و او کافی است[۲].
ساختار و محتوا
- این شرح که مسائل فقه مذهب شافعی را از آغاز تا پایان شامل میشود، 23 جلد دارد که 9 جلد آن را یحیی بن شرف نووی تألیف کرده و جلدهای 10 و 11 را تقیّالدین علی بن عبدالکافی سبکی ادامه داده و جلدهای 12 تا 23 را محمد نجیب مطیعی پدیدآورده و بر آن افزوده و کاملش کرده است.
نمونه مباحث
- «يجوز المسح علی الخفين في الوضوء...»؛ شرح: «في الوضوء»، قید احترازی از جنابت، حیض، نفاس و سایر غسلهای واجب و مستحبّ و ازاله نجاست است[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.