الإشارة إلی ادب الإمارة

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    الإشارة إلی ادب الإمارة
    الإشارة إلی ادب الإمارة
    پدیدآورانمرادی، محمد بن‌ حسن‌ (نويسنده) سید، رضوان (محقق)
    ناشرنسل سوم
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1433ق - 2012م
    چاپ2
    شابک52-87000-41424-1
    موضوعکشور داری - پادشاهی
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    5الف4م 49 JC
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الإشارة إلی أدب الإمارة، از آثار ادیب، حافظ، متکلم قاضی و فقیه اشعری قیروانی قرن پنجم هجری قمری، ابوبکر محمد بن‌ حسن‌ حضرمی، مشهور به مُرادی (متوفای 489ق)، است که اخلاق و آداب حکمرانی اسلامی را آموزش می‌دهد. نویسنده، اثر خودش را با استفاده از شیوه ادبی و بیان حکمت به رشته تحریر درآورده و بیشتر به امثال و حکم استشهاد کرده و کمتر از آیات و روایات، بهره برده است. پژوهشگر معاصر لبنانی و نویسنده و مصحح متون پژوهش‌های اسلامی، رضوان سید (متولد ۱۹۴۹م)، این کتاب را تصحیح و تحقیق کرده و برای آن مقدمه‌ای سودمند نوشته و نویسنده و آثارش و کتاب حاضر را به‌خوبی شناسانده و تعلیقات و توضیحاتی را بر آن افزوده است.

    هدف و روش

    • ابوبکر محمد بن‌ حسن‌ حضرمی قصدش از نگارش اثر حاضر را تعلیم حکمت به جوانان دانسته که تجربه ندارند، ولی استعداد، هوش، حافظه و شهوت دارند[۱].
    • نویسنده در این اثر فقط به 3 آیه و 4 روایت نبوی(ص) استشهاد کرده[۲]، ولی از 128 مثل و حکمت یاد کرده است[۳].

    ساختار و محتوا

    • این اثر در 30 فصل به‌ترتیب ذیل سامان یافته است:
    1. تشویق به خواندن و آموختن؛
    2. آداب ژرف‌نگری و خوب فهمیدن؛
    3. مشورت‌طلبی و صفات مشاوران؛
    4. تدبیر در اداره زندگی خود و خانواده؛
    5. پرهیز از عادات بد و ریاضت نفس قبل از نیاز؛
    6. مرتبطان و یاران؛
    7. صفات نویسندگان، محافظان و یاوران؛
    8. ظاهر شدن در بین مردم و پنهان شدن از آنان؛
    9. چگونگی نشستن و برخاستن و دیگر کارها؛
    10. اداره اطرافیان و لشکریان؛
    11. تقسیم کردن فعالیت‌های لشکریان و اطرافیان؛
    12. معاشرت یاران حاکم با یکدیگر؛
    13. انواع حاکمان و چگونگی حکمرانی آنان؛
    14. اقسام و طبقات مردم؛
    15. نشانه‌های فاضلان، ناقصان و متوسطان؛
    16. کلام و سکوت؛
    17. حلم و صبر؛
    18. پرهیز از حلم اگر به فساد بینجامد؛
    19. غضب و رضا؛
    20. تکبر و تواضع؛
    21. حزم و تفریط؛
    22. پنهان‌سازی و افشاگری؛
    23. عجله، ناتوانی و میانه‌روی؛
    24. انفاق، جود و امساک؛
    25. شجاعت و ترس؛
    26. جنگ و سازش؛
    27. پرهیز و پیوند؛
    28. حیله، مکر و خدعه؛
    29. تدبیر و آینده‌نگری و تغافل؛
    30. حکمت‌های جامع.

    نمونه مباحث

    • عجله در دو صورت، مذموم است: قبل از تأمّل در امور و پیش از تدبّر و آینده‌نگری.... گفته‌اند: «عجله»، کلید «ندامت» و پشیمانی است[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه نویسنده، ص55-56
    2. ر.ک: متن کتاب، ص209-10
    3. ر.ک: همان، ص211-215
    4. ر.ک: همان، ص53

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها