رسالتان فی ماء الشعیر (الفقاع) و ملت الشعیر
| رسالتان فی ماء الشعیر (الفقاع) و ملت الشعیر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سند، محمد (نويسنده) ربیعی، محمد (نویسنده) |
| ناشر | موسسة الصادق (ع) |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1395ش - 2017م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-600-5215-44-1 |
| موضوع | آشامیدنیهای الکلی - تحریم (فقه) - آشامیدنیها (فقه) - فتواهای شیعه - قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | * س9ر2 194/4 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
رسالتان فی ماءالشعیر (الفقاع) و ملت الشعیر تقریر مباحث درس خارج آیت‌الله شیخ محمد سند (متولد 1382ق) در موضوع «الفقاع» یا «ماء الشعیر» و «ملت الشعیر» است که به قلم محمد ربیعی، به رشته تحریر درآمده است.
نویسنده در مقدمه، به بیان این موضوع پرداخته است که یکی از موادری که اخیرا کشورهای اسلامی بدان مبتلا شده‌اند، خرید و فروش فقاع حرام (معروف به ماءالشعیر یا آبجو) است که علمای مکتب امامیه، متفق القول با منع آن موافقت کرده و معتقدند نصوص و متون دینی، بر ممنوعیت آن تأکید دارند هرچند تحت عناوینی مختلفی همچون آبجوی حلال، طبی، بدون الکل و... قرار گیرد. وی به این نکته اشاره دارد که خرید و فروش این نوشیدنی حرام در بازارهای مسلمانان و مؤمنان رواج یافته و مصرف آن در میان مردم شیوع پیدا کرده است، اما هر کس اخبار و روایات را مرور و بررسی نموده و در آنها دقت کرده و روایات نهی از مصرف آن را مورد توجه قرار دهد، درمی یابد که ائمه(ع) در امر نهی از این موضوع، چقدر سختگیر بوده‌اند. تا جایی که چنین روایت شده است که: «لو کان الدار داري لجلدت شاربه ولقتلت بائعه» (اگر خانه خانه من بود، شارب آن را شلاق می‌زدم و فروشنده آن را می‌کشتم)[۱].
نویسنده معتقد است که یکی از مهم‌ترین دلایل این امر، ممکن است عدم تنقیح و بازنگری روشن فقهی در دوران اخیر در موضوع نهی از این امر باشد و از این‌رو، به ندرت در متون فتوایی معاصر، در موضوع فقاع (ماءالشعیر، آبجو) بیان روشنی از مقررات و ضوابط می‌یابیم. همچنین وی معتقد است که یکی از مسائل مورد ابتلا در دوران معاصر، چیزی است که به «ملت العشیر» (مالت جو) معروف است و در صنایع مختلف غذایی، کاربرد و استفاده فراوانی دارد[۲].
از این‌رو وی در اثر حاضر، به تدوین و گردآوری گزارشی از درس استاد خویش که در محضر جمعی از شاگردان خود در موضوع «ماء الشعیر» (الفقاع) و «ملت الشعیر» ارائه گردیده، پرداخته و مباحث و مطالب را به صورت تصحیح شده، با بیان روشن و واضح در اختیار خوانندگان قرار داده است تا بدین وسیله، به تبیین حکم این موضوع، بپردازد[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.