الفقه المقارن (العبادات والأحوال الشخصية)
| الفقه المقارن (مصطفوی) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مصطفوی، محمد کاظم (نويسنده) |
| ناشر | مرکز المصطفی(ص) العالمي للترجمة و النشر |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1394ش - 1436ق |
| چاپ | 3 |
| شابک | 978-964-195-462-0 |
| موضوع | فقه تطبیقی - عبادات - حقوق خانواده (فقه) (ت. ج.) - زناشویی (فقه) (ت. ج.) - طلاق (فقه) (ت. ج.) - اشخاص (حقوق) (ت. ج.) |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م56 ف73 169/7 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الفقه المقارن (العبادات والأحوال الشخصية) اثر سید کاظم مصطفوی (نویسنده معاصر) در فقه تطبیقی که با ارجاع به کتب فرق مختلف و مذاهب پنجگانه اسلامی، به حقوق خانواده، ضوابط زناشویی، طلاق و حقوق شخصی پرداخته است.
کتاب، حاوی فتاوای مذاهب پنجگانه فقهی (مذهب جعفری، حنفی، حنبلی، شافعی و مالکی)، از طهارت تا ديات می‌باشد که به شيوه فقه مقارن و تطبیقی و در قالب متون درسی نوشته شده است. اين كتاب در 39 درس تنظيم شده و حاوی مسائل طهارت، صلوة، صوم، زكات، حج و نكاح، ارث و وصيت و... و فروعات مرتبط با اين مباحث می‌باشد. نويسنده ضمن بيان هر مسئله، دليل آن را نيز آورده و اقوال مذاهب مذكور را نيز به ترتيب حروف الفبا ذكر کرده است. در پایان هر درس، خلاصه‌ای از مطالب مطرح شده، در اختیار خواننده قرار گرفته و پرسش‌های متناسب با محتوای درس، پرسیده شده است.
به منظور آشنایی با محتوای کتاب و سبک ارائه مطالب، به بخشی از آن، اشاره می‌شود: در مبحث فرائض و اجزاء وضو، پس از مطرح کردن آراء و نظریات فقهای مذاهب مختلف، چنین خلاصه‌گیری شده است که اجزاء وضو، بنا بر مذهب جعفری و حنفی، چهار جرء می‌باشد که عبارت است از دو غسل و دو مسح، اما بنابر مذهب حنبلی و شافعی، شش جزء و بنابر مذهب مالکی، هفت جزء. حد شستن صورت نیز بنا بر مذهب جعفری، مالکی و حنبلی، از ریشه مو تا چانه از لحاظ طول و از لحاظ عرض، بین انگشت ابهام و انگشت وسطی است، اما بنابر مذهب حنفی و شافعی، از لحاظ طولی، با دیگر مذاهب یکسان اما از لحاظ عرض صورت، سفیدی صورت از بین دو گوش تا چانه را شامل می‌شود[۱].
از جمله ویژگی‌های کتاب، استفاده نویسنده از منابع و مصادر معتبر و مهمی همچون: «الإنتصار» سید مرتضی علم الهدی، «الإستبصار» و «التهذیب» شیخ طوسی، «بدایع الصنانع» علاءالدین ابوبکر کاشانی، «التفسیر الکبیر» فخر رازی، «الجامع لأحکام القرآن» محمد بن احمد قرطبی، «شرائع الإسلام في مسائل الحلال والحرام» محقق حلی، «الشرح الجامع الصغیر في أحاديث البشير النذير» سیوطی، «صحیح مسلم» مسلم بن حجاج قشیری نیشابوری و «الکافی» محمد بن یعقوب کلینی است که لیست کامل آنها، در فهرستی، در انتهای کتاب، ذکر شده است[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.