اعراب نهج‌البلاغة
| اعراب نهج البلاغه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حسناوی، محمد جلیل عباس (نويسنده)
امام علی علیه‌السلام (نویسنده) شریف رضی، محمد بن حسین ( گردآورنده) |
| عنوان‌های دیگر | نهج البلاغه |
| ناشر | جامعة السید محمد بن علي السنویسي الإسلامیة |
| مکان نشر | عراق - کربلای معلی |
| سال نشر | 1437ق - 2016م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج البلاغه - کشف اللغات - علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. - کلمات قصار |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 10 |
| کد کنگره | 6الف5ح 38/07 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، اعراب نهج‌البلاغه (ابهام‌زدایی) را ببینید.
إعراب نهج‌البلاغة، اثر محمد جلیل عباس حسناوی (معاصر)، کتابی است در بیان نقش اعرابی تمام الفاظ نهج‌البلاغه، اعم از مفردات و جملات.
کتاب حاضر، پس از «معجم إعراب ألفاظ الصحيفة السجادية» و «معجم إعراب ألفاظ رسالة الحقوق»، سومین اثر از مجموعه «سلسلة المعاجم الإعرابية لتراث أهل‌البيت(ع)» است که در آن، خطبه‌ها، نامه‌ها و حکمت‌های «نهج البلاغه» مورد بررسی نحوی قرار گرفته و نقش اعرابی هریک از کلمات و جملات آنها مشخص گردیده تا مراد و خواسته امام(ع) بهتر فهمیده شود[۱].
برخی از ویژگی‌ها و خصوصیات کتاب را می‌توان در امور زیر، خلاصه نمود:
- این کتاب، نخستین اثری است که تفصیلا به بیان نقش اعرابی الفاظ نهج البلاغه پرداخته و تا به امروز، نه در میان قدما و نه متأخرین، کتابی در این موضوع، به رشته تحریر درنیامده است.
- اثر حاضر، کتابی آموزشی است که محدود به قشر خاصی از پژوهشگران و محصلین، نخواهد بود، ولذا همان گونه که دانش‌پژوهان مبتدی از این کتاب استفاده می‌کنند، اساتید دانشگاهی نیز می‌توانند از آن بهره‌مند شوند و شاید واضح‌ترین نشانه‌های این روش، عبارات ساده و واضح کتاب باشد که باعث شده است فهم مطالب آن، آسان باشد.
- تمامی مفردات «نهج‌البلاغه» در این کتاب، مورد بررسی دقیق قرار گرفته است؛ گرچه اعراب آنها تکراری باشد.
- تمامی جملات، اعم از جملاتی که محلی از اعراب دارند و جملاتی که محلی از اعراب ندارند و همچنین جملات تابعه مانند معطوف، جملات وصفی و بدلی، مورد بررسی قرار گرفته است.
- علل نحوی که مقتضای صناعت لفظی جملات عربی است، نیز در این کتاب بیان شده است.
- در استفاده از اصطلاحات اعرابی دقت شده و از قیود غیر دقیقی که در برابر نقد علمی، پاسخی برای آنها یافت نمی‌شود، پرهیز شده است.
- از تکلفات نحوی که بدون دلیل بر کلمه تحمیل می‌گردد، دوری شده است.
- از منابع و مصادر معتبر لغوی و نیز از نتایج مطالعات و تحقیقات جدید و شروح «نهج‌البلاغه» و همچنین از کتاب‌های اعراب قرآن کریم، استفاده شده است[۲].
کتاب با مقدمه مفصلی از نویسنده آغاز شده است که در آن، به بیان اهمیت اعراب و ویژگی‌های کتاب پرداخته شده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.