لهوف (ترجمه کرمی فریدنی)
| لهوف | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن طاووس، علی بن موسی (نويسنده) کرمی، علی (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | الـلهوف علی قتلی الطفوف. فارسی ** در رواق چشمهای اشکبار |
| ناشر | نشر حاذق |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1380ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-5970-12-1 |
| موضوع | حسین بن علی (ع)، امام سوم، 4 - 61ق. - واقعه کربلا، 61ق. |
| زبان | عربی - فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف2 ل9041 1380 41/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
در رواق چشمهای اشکبار؛ لهوف، ترجمه‌ای به زبان فارسی به قلم مترجم معاصر، على کرمى فریدنى، (متولد اصفهان 1334ش)، از کتاب الملهوف علی قتلی الطفوف، تألیف مقتل‌نگار و اخلاقی‌نویس قرن هفتم هجری قمری، سید بن طاووس (589-664ق)، است که به بیان چگونگی قیام و شهادت امام حسین(ع) و بررسی آن می‌پردازد.
درباره ترجمه
- ازآنجاکه متن اصلی کتاب حاضر قبلاً به نام الملهوف علی قتلی الطفوف معرفی شده است، در اینجا توضیحاتی درباره ترجمه و برخی از مطالب ناگفته بیان می‌شود.
- على کرمى فریدنى بعد از بیان سخنانی طولانی، عاشقانه و ادبی درباره امام حسین(ع)[۱] و معرفی کتاب حاضر و ذکر 5 امتیاز برای آن و همچنین توضیحی درباره زندگی و شخصیت سید بن طاووس[۲]، مطالبی را افزوده است؛ از جمله:
- هدفم از فراهم‌سازی کتاب حاضر، ارائه ترجمه و نگارشی رسا و گویا و سنجیده و زیبا از این مقتل بسیار معتبر و مورد اعتماد است.
- در برگردان و نگارش این اثر، از میان 3 روش ترجمه آزاد، واژه به واژه و محتوا به محتوا، راه سوم را برگزیدم.
- با الهام از متن کتاب، مطالب آن را با عنوان‌هایی جدید و روشنگر آراستم.
- همه خطبه‌ها و سخنان را از اول تا آخر اعراب‌گذاری کردم تا به‌آسانی فهمیده شود.
- در موارد لازم، توضیحاتی افزودم و در پاورقی‌ها در مورد شخصیت‌ها یا شهرها و مناطق جغرافیایی اطلاعاتی ارائه کردم.
- محور ترجمه، نسخه تصحیح‌شده استاد فارس تبریزیان (انتشارات اسوه) است[۳].
نمونه ترجمه
- از ششمین امام نور آورده‌اند که فرمود: «إن زين‌العابدين(ع) بكى على أبيه أربعين سنة، صائماً نهاره قائماً ليله فإذا حضره الإفطار جاء غلامه بطعامه و شرابه فيضعه بين يديه، فيقول: كل يا مولاي، فيقول: قتل ابن رسول‌الله جائعاً، قتل ابن رسول‌الله عطشاناً....؛ امام سجاد(ع) چهل سال در سوگ پدر و بیدادی که در حقّ او و یاران اصلاح‌طلب و فداکارش رفت، گریست. در همه این دوران طولانی روزها را روزه می‌گرفت و شب‌ها را در پرستش و نیایش به بامداد می‌رساند. با فرارسیدن افطار یکی از کارگزاران خانه‌اش برای آن حضرت اندکی غذا و آب برای افطار می‌آورد و از او تقاضا می‌کرد تا افطار نماید، اما آن بزرگوار می‌فرمود: هان! ای مرد! فرزند گران‌مایه پیامبر(ص) گرسنه به شهادت رسید! فرزند ارجمند پیامبر(ص) با لب تشنه کشته شد![۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.