حکمت کویر: یادنامۀ عبدالکریم حکمت یغمایی (1328 ـ 1399)
| حکمت کویر | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | آل داود، سید مرتضی (نویسنده) |
| ناشر | مگستان |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1400 |
| شابک | 2ـ61ـ6623ـ622ـ978 |
| موضوع | یغما‌ئی، عبدالکریم‌حکمت، ۱۳۲۸-۱۳۹۹ - یا‌دنا‌مه‌ها,شاعران ایرانی - قرن ۱۴ - سرگذشتنا‌مه,نویسندگان ایرانی - قرن ۱۴ |
| کد کنگره | PIR ۸۳۲۳/غ۸۹ح۸ ۱۴۰۰ |
حکمت کویر: یادنامۀ عبدالکریم حکمت یغمایی (1328 ـ 1399) تألیف جمعی از نویسندگان زیرنظر سید مرتضی آل داود، عبدالکریم حکمت یغمایی سخن‌سرای بافضیلت و محقق دانشمند بود. او در حوزۀ مردم‌شناسی و پژوهش‌های محلی منطقۀ خور و بیابانک پژوهشگری نام‌آور و کم‌نظیر بود.
ساختار
کتاب از شش بخش تشکیل شده است.
گزارش کتاب
عبدالکریم حکمت یغمایی(1328 ـ 1399) سخن‌سرای بافضیلت و محقق دانشمند بود. او در حوزۀ مردم‌شناسی و پژوهش‌های محلی منطقۀ خور و بیابانک پژوهشگری نام‌آور و کم‌نظیر بود. او تحقیقات تاریخی و جغرافیایی و مردم‌شناسی خود را در باب نواحی کویر مرکزی ایران از حدود پنجاه سال پیش که در دانشگاه اصفهان رشتۀ جغرافیا می‌خواند، شروع کرد و تا واپسین روزهای زندگی ادامه داد. نخستین اثری که در این زمینه از او منتشر شد، موسوم به «جندق، روستایی کهن بر کران کویر» بود که به عنوان پایان‌نامۀ دورۀ لیسانس به انجام رساند. پس از نشر این کتاب، گروهی از محققان عرصۀ جغرافیا و مردم‌شناسی برانگیخته شدند تا با آن نواحی دورافتاده سفر کرده و به پژوهش بپردازند.
حکمت یغمایی بعد از فراغت از خدمت نظام و تشکیل خانواده به تهران رفت و با معرفی استاد حبیب یغمایی در وزارت فرهنگ و هنر مشغول به کار شد. شغل اصلی او در این وزارتخانه، پژوهش در مرکز باستان‌شناسی ایران بود. وظیفۀ حکمت پژوهش در متون قدیم فارسی و عربی و استخراج نکات و مطالب باستان‌شناسی زیرنظر استاد محدث ارموی بود؛ اما حکمت بعد از چند سال خدمت در آن مرکز از زندگی در تهران خسته شد؛ بنابراین از کار در مرکز باستان‌شناسی انصراف داد و به زادگاه خود ـ خور و بیابانک ـ بازگشت و تا رسیدن به دوران بازنشستگی در دبیرستان‌های آنجا به تدریس پرداخت.
هم‌زمان حکمت به تألیف و تصنیف و سرودن شعر نیز سرگرم بود. یکی از وظایفی که برای خود همواره قائل بود، پذیرایی از دانشمندان، نویسندگان و هنرمندانی بود که به این منطقه سفر می‌کردند و او با روی خوش از آنان پذیرایی می‌کرد. حکمت شاعری استاد بود، اما کم‌گو و کم‌سخن و از سروده‌هایش آنچه در دست است، می‌توان تبحر او را در سرودن شعر مستحکم و روان دریافت. او همچنین عکاسی هنرمند بود و به هنر عکاسی از دوران دانش‌آموزی علاقه پیدا کرده بود. او تصاویری با دقت از مناظر طبیعی و اشخاص و به‌ویژه از کوهستان‌ها و کویرها و نخلستان‌ها و قلعه‌های منطقۀ بیابانک گرفته بود که در یادها خواهد ماند.
آثار حکمت یغمایی به ترتیب انتشار عبارتند از: جندق روستایی کهن بر کران کویر، ذوالریاستین فضل بن سهل وزیر ایرانی مأمون، جندق و قومس در اواخر دورۀ قاجار، بر ساحل کویر نمک (اثری مفصل دربارۀ منطقۀ خور و بیابانک)، شهد شورستان: تذکرۀ شعرای کویر (مفصل‌ترین اثر در احوال و اشعار شاعران خور و بیابانک)، با کاروان عشق: مجموعۀ نوحه‌ها و مراثی طغرا یغمایی، اخلاق طهماسبی اثر ماجد بن محمد حسینی بحرانی، تاریخ مردم خور و بیابانک اثر ابوالقاسم طغرا یغمایی، خور در آینۀ زمان (یادداشت‌های طغرا یغمایی) و.... و همچنین مقالاتی که در کتب و مجلات مختلف به انتشار رسده است.
این کتاب در شش بخش زندگی‌نامه و آثار حکمت یغمایی، گزیدۀ سروده‌ها و پژوهش‌های حکمت یغمایی، تحقیق و پژوهش پیرامون خور و بیابانک، خاطرات، مقالات اهدایی و اشعار، یادنامه‌ای است که به این فرهیختۀ ارجمند تقدیم شده است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات