تشجير عمدة الطالب، معروف به مشجر ابوجمیل
| تشجیر عمدة الطالب معروفه به «مشجر ابوجمیل» | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابو جمیل، محمود بن علی (نويسنده)
رجایی، مهدی (محقق) ابن عنبة، احمد بن علی (نويسنده) |
| ناشر | کتابخانه بزرگ حضرت آیت‌الله العظمی مرعشی نجفی(ره). گنجینه جهانی مخطوطات اسلامی |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1386ش - 1429ق - 2008م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-8179-46-0 |
| موضوع | آل ابو طالب - نسب نامه - متون قدیمی تا قرن ۱۴ - آل ابو طالب - سرگذشت نامه - سادات (خاندان) - نسب نامه - نسب‌شناسی |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /5ت 24الف 53/7 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تشجير عمدة الطالب، معروف به مشجر ابوجمیل، تألیف علامه نسابه محمود بن علی منکدم، معروف به ابوجمیل، از دانشمندان سده دهم هجری است. این کتاب با مقدمه و تحقیق سید مهدی رجایی منتشر شده است.
هویت مؤلف این اثر، محمود بن علی منکدم، با مراجعه به کتب انساب و تراجم تاکنون مشخص نگردیده است. آنچه مسلم است از دانشمندان گمنام سده دهم هجری و هم‌عصر با صاحب کتاب «سراج الأنساب»، ابن کیا گیلانی می‌باشد[۱].
این کتاب در حقیقت چنان‌که مؤلف بدان اشاره نموده است، تشجیر کتاب عمدة الطالب علامه نسابه جمال‌الدین احمد بن علی، معروف به ابن عنبه داودی حسنی (متوفی 828ق) است. البته مؤلف زیاداتی بر کتاب عمده دارد و تا عصر خود را مخصوصاً آنچه مربوط به خاندان مختاری‌ها و غیره بوده، درج نموده و تفصیل نسب پیامبر گرامی اسلام(ص) تا حضرت آدم ابوالبشر را آورده است.
این کتاب پس از تألیف آن، شهرت به مشجر ابوجمیل گردیده و مورد توجه نسابه‌های عصر خود و پس از آن قرار گرفته است[۲].
محقق، سه نسخه از اثر را یافته و مقابله کرده و در مواردی تصحیح و بازنویسی کرده است؛ البته سعی شده متن کتاب به همان صورت تشجیر که مورد نظر مؤلف بوده محفوظ بماند[۳].
واقف این کتاب که خود از نسابه‌های معروف و مشهور زمان خود بوده، این کتاب را مورد تأیید قرار داده و نوشته که در نهایت اعتبار و اعتماد است[۴].
کتاب با ذکر اعقاب امرای مکه و قتاده به‌عنوان اولین امیر مکه آغاز شده است. پس از آن اعقاب عبدالله بن موسی الجون و سپس محمد نفس زکیه و... ذکر شده است. در ادامه مباحث کتاب پس از تشجیر اعقاب ائمه(ع)، به پیامبر(ص) و هاشم رسیده و به حضرت نوح و آدم(ع) ختم شده است.
در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «امیر راجح، امیر مکه بود، بعد از برادر خود حسن بن قتاده. در زمان او مسعود بن کامل بر اهل مکه غلبه کرد. امیر راجح او را براند؛ به سبب فتنه که در میان بود. پسر برادر ابوسعید، الحسن بن علی را در حکومت با خود شریک گردانید. در حکومت بعد ذلک، ابوسعید را مکه حارص شد که بسیار شجاع بود[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق و متن کتاب.