تاریخ تاجیکان ورارود از دهۀ 1860 تا سال 1924
| تاریخ تاجیکان ورارود از دهۀ 1860 تا سال 1924 | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حاتم، نماز (نویسنده) ایرانپور، آرش (محقق) |
| ناشر | شیرازه کتاب ما |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1399 |
| شابک | 1ـ36ـ7489ـ622ـ978 |
| کد کنگره | |
تاریخ تاجیکان ورارود از دهۀ 1860 تا سال 1924 تألیف نماز حاتم به کوشش آرش ایرانپور، دوره‌ای که در این کتاب بدان پرداخته شده، تنها زمان تبدیل شدن آسیای میانه به مستعمرۀ روسیۀ پادشاهی، بنیاد ترتیبات شوروی در این سرزمین و سرانجام تشکیل جمهوری شوروی سوسیالیستی تاجیکستان را دربر می‌گیرد. بررسی هم‌زمان و مفصل این مسئله‌ها، به‌ویژه در شرایط امروزه، برای درک نازکی‌های استقلال ملی و گذار به اقتصاد بازار اهمیت خاص دارد.
ساختار
کتاب از دوازده باب به همراه چکیده، نقشه‌ها، گاه‌شمار رویدادهای مهم تاریخی در ورارود (از 1800 تا 1925)، یادداشت‌ها، واژگان دشوار، کتاب‌شناسی و نمایه تشکیل شده است.
گزارش کتاب
تاریخ تاجیکان ورارود، تاریخ بسیار کهن و دیرینه‌ای است؛ دیرینگی و قدمتی به مراتب پیش از شکل‌گیری کلمۀ «تاجیک» در اشاره به مردمان فارسی‌زبان آسیای میانه که صرفاً پس از استقرار طوایف ترک‌زبان در آن حدود رواج یافت و از این‌رو در قیاس با تاریخ دیرین آن حدود اصطلاح نسبتاً متأخری است و به همین قیاس شکل‌گیری و رسمیت‌یافتن یک واحد خودمختار و آنگاه مستقل اداری تحت همان نامه در چارچوب نظام اداری اتحاد شوروی در اوایل و اواسط دهۀ 1920 میلادی.
اگرچه هنوز دربارۀ عمل و انگیزه‌های استعمار روسیه در نادیده گرفتن موجودیت کهن‌ترین مردمان آن حدود یعنی میراث‌داران زبان فارسی، بررسی جامع و مستندی صورت نگرفته است؛ اما نحوۀ سیر حوادث و تحولات به آن سمت و سو، از نقطۀ شروعش در ایام تزاری تا دورۀ اوجش در پی استقرار بلشویک‌ها، به گونه‌ای که در این کتاب آمده، کاملاً روشن است.
روس‌ها از بدو استقرار در آسیای میانه و به‌ویژه در خلال دگردیسی از شکل تزاری به یک شکل جدید بلشویکی، از همکاری طیف وسیعی از ترک‌گرایان نیز برخوردار شدند و ظاهراً مصلحت آن دیدند همان‌گونه که در قفقاز تجربه کرده بودند، در آسیای میانه نیز از زبان و فرهنگی که می‌توانست باعث تداوم مجموعه‌ای از پیوندهای فرامنطقه‌ای باشد، یعنی زبان فارسی و فرهنگ ایرانی، رد و نشانی بر جای نباشد و آنکه در نهایت بخشی از این موجودیت در بخش‌های شرقی و کوهستانی آسیای میانه، حتی به قیمت محروم شدن از مراکز عمده‌ای چون سمرقند و بخارا و خجند، توانست به نام تاجیکستان و به همت بزرگانی که در این کتاب به سعی و تلاش آنها اشاره شده، بر جای بماند شگفت‌انگیز است و حاصل دیرپایی و ریشه‌دار بودن این تاریخ و فرهنگ.
این کتاب را می‌توان نمونه‌ای از شکل‌گیری یک مکتب تاریخ‌نگاری جدید در آسیای میانه نیز قلمداد کرد؛ مکتبی که با وجود تأثیرپذیری از راه و روش تاریخ‌نگاری شوروی ـ البته وجوه علمی و مثبت آن ـ از این توانایی نیز برخوردار است در جایی که به بررسی سیاست‌های مقامات شوروی مربوط می‌شود، بدون پرخاش و تندی، جوانبی از آن را مورد نقد و بازنگری قرار دهد.
بیماری جاه‌طلبی تنها منسوب به مردمان تاجیک نیست، برعکس در عرصۀ تاریخی بسیار دولت‌های جهانی تنها در نتیجۀ اوج گرفتن چنین رقابتی ضعیف شده، سرانجام ملکشان لقمۀ دولت‌های قدرتمند زمانه گردیده است. پیش از اشغال آسیای میانه از طرف روسیۀ پادشاهی در داخل دولت‌های مستقل این منطقه، یعنی امارت بخارا و خانیگری‌های خوقند و خیوه نیز چنین رقابتی در اوج بود. افزون بر این جنگ بین خود دولت‌های نامبرده، به‌ویژه بین امارت بخارا و خانیگری خوقند، این سرزمین را به یکی از گوشه‌های عقب‌ماندۀ جهان تبدیل نموده، آن را همچون لقمۀ خام به کام روسیۀ قدرتمند آماده کرده بود.
دوره‌ای که در این کتاب بدان پرداخته شده، تنها زمان تبدیل شدن آسیای میانه به مستعمرۀ روسیۀ پادشاهی، بنیاد ترتیبات شوروی در این سرزمین و سرانجام تشکیل جمهوری شوروی سوسیالیستی تاجیکستان را دربر می‌گیرد. بررسی هم‌زمان و مفصل این مسئله‌ها، به‌ویژه در شرایط امروزه، برای درک نازکی‌های استقلال ملی و گذار به اقتصاد بازار اهمیت خاص دارد.
نویسنده کوشیده بسیاری از باب‌ها را بر اساس منابع تازه و از نگاهی نو به نگارش درآورد؛ ولی تاکنون دربارۀ برخی از رویدادها به درجۀ کافی اسنادی تازه در دست نیست. از جمله دربارۀ بنیادگردیدن حاکمیت شوروی در کشورهای آسیای میانه که به فعالیت حزب‌های سوسیالیست‌های انقلابی، منشویک‌ها و ..... نیز سخت وابستگی دارد، هنوز با نگاهی تازه به قدر کافی آموخته نشده است. دربارۀ سیاست جمهوری‌های ترکستان و بخارا هم تاکنون برخی ابهامات وجود دارد که نویسنده به قدر امکان دستاوردهای ادبیات موجود را استفاده نموده است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات