رحلة مدام ديولافوا من المحمرة إلی البصرة و بغداد

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    رحلة مدام دیولافوا من المحمرة إلی البصرة و بغداد
    رحلة مدام ديولافوا من المحمرة إلی البصرة و بغداد
    پدیدآورانبصری، علی (مترجم)

    دیولافوا، ژان (نویسنده)

    جواد، مصطفی (مراجعه)
    ناشرالدار العربية للموسوعات
    مکان نشربیروت - لبنان
    سال نشر1427 ق
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏DSR‎‏ ‎‏8‎‏*
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    رحله مدام ديولافوا من المحمره الى البصره و بغداد تألیف سركار خانم ديولافوا از سفرنامه نويسان فرانسوى است كه در سال 1299ق اين سفرنامه را نوشته است. سفرنامه وى جنبه‌ى ادبى، تاريخى دارد كه از سيره و روش اجتماعى مردم عراق و غير آنها به مقابله و مقايسه پرداخته است.

    ساختار

    در اين سفرنامه فوائد ظريفى از عادات عراقى‌ها و لباس‌ها، احوال اجتماعى آنان وارد شده است و اين سفرنامه، همانند يك قصه‌ى خواندنى است كه خواننده را تا پايان آن مى‌كشاند.

    گزارش محتوا

    در ابتدا مقدمه‌اى از مصطفى جواد و بازنگريى از ايشان انجام شده است. كتاب كه به زبان فرانسوى بوده و سپس به زبان فارسى ترجمه گشته، آنگاه آقاى على بصرى آن را از فارسى به عربى ترجمه نموده است. در ادامه مختصرى دربارى سفرنامه ديولافوا توسط ناشر نوشته شده است.

    مؤلف در كتابش با آوردن تاريخ و روزشمار سفر خويش به تاريخ ميلادى و ذكر آن در هر باب، سفر خود را در كشور عراق ادامه مى‌دهد.

    در فصل اول، از سفرى كه از كنار رودخانه كارون انجام داده و مناظره‌يى را كه در اين محيط مشاهده نموده، تعريف و به رشته تحرير در آورده است. وى در فصل بعدى از سفرش به بصره و نهرها و سرسبزى‌هاى آن منطقه سخن مى‌گويد.

    در فصل بعد، از قومى به نام صابئه در بصره كه داراى عقايد خاص و عجيبى بودند؛ مانند اين كه بيش از يك ازدواج تا آخر عمر را جايز نمى‌دانستند و ختنه در مذهب آنان نيست و همچنين بسيار به پاکى اهميت مى‌دهند به حدى كه به وسواس مى‌انجامد و داراى غسل‌هاى عجيبى هستند كه به قول خودشان با اين عمل از گناه شسته و منزه مى‌شوند؛ به‌علاوه مى‌گويند: روح ميت بعد از چهل روز از مرگش به ملكوت اعلى صعود مى‌كند. در فصل بعدى با عنوان اين كه بغداد زيباتر از اسلامبول است، به موقعيت جغرافيايى بغداد پرداخته و از دجله، باب بغداد، قلعه‌هاى آن، مرقد كاظمين (عليهماالسلام)، ميادين، خيابان‌ها، كوچه‌ها و بازارهاى واقع در اين شهر و اماكن مختلف ديگر مى‌پردازد.

    فصل پايانى مربوط است به سال دوم سفر وى كه در آن از لباس‌هاى زنان عرب و عفت و پاکدامنى آنان و بعضى از قبايلى كه در آنجا وجود دارد، سخن مى‌گويد.

    كتاب حاضر پر است از تصاوير و مناظرى كه مؤلف به آن اماكن سفر كرده كه همه‌ى آنها به صورت نقاشى مى‌باشد.

    منابع مقاله

    مقدمه و متن كتاب

    وابسته‌ها