آیین رستگاری

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    آیین رستگاری
    آیین رستگاری
    پدیدآورانحسینی طهرانی، محمدحسین (نويسنده)

    حسینی طهرانی، محمد محسن (مقدمه نويس)

    حسینی طهرانی، محمد محسن ( مصحح)
    عنوان‌های دیگر‏آیین رستگاری : مصاحبات حضرت علامه آیه الله حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی قدس الله نفسه الزکیه با بعضی از اصدقاء در رابطه با سیر و سلوک الی الله ** مصاحبات حضرت علامه آیه الله حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی قدس الله نفسه الزکیه با بعضی از اصدقاء در
    ناشرمکتب وحی
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1392ش - 1434ق
    چاپ3
    شابک978-600-612-15-2
    موضوعآداب طریقت - اخلاق عرفانی - تصوف - رستگاری (اسلام) - عرفان
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏آ‎‏9 288/3 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    آیین رستگاری، مجموعه مصاحبات سید محمدحسین حسینى طهرانى (1305-1375ش) درباره سیر و سلوک است که با مقدمه و تصحیح سید محمدمحسن حسینی طهرانی، منتشر شده است.

    مطالب کتاب، در شش جلسه به شرح زیر تنظیم شده است:

    در جلسه نخست، به بیان منظور و مقصود پروردگار از خلقت انسان، پرداخته شده و علت عدم وصول به کمالات توحیدی، عمل نکردن به وظایف دانسته شده است[۱].

    در جلسه دوم، به بیان این موضوع پرداخته شده است که برای رسیدن به خدا، باید از هرچه غیر خداست، چشم پوشید و سالک باید همه کارهای خود را برای خدا انجام دهد[۲].

    در جلسه سوم، به لزوم کتمان اسرار الهی و آثار سوء کشف سر اشاره و این نکته بیان شده است که سر در هر منزل و مرحله‌ای، با منزل و مرحله دیگر، متفاوت بوده و کشف اسرار الهی، موجب قهر پروردگار است[۳].

    در جلسه چهارم، به بیان لزوم متابعت کامل از استاد در سیر و سلوک الی الله اشاره شده و این موضوع، یکی از مسائل مهم در سیر و سلوک، دانسته شده است[۴].

    در جلسه پنجم، چند رکن مهم در سیر و سلوک الی الله بیان شده است که عبارتند از:

    1. صمت و سکوت: در این زمینه به روایت معراجیه که علامه مجلسی در جلد هفدهم «بحار الأنوار» به نقل از ارشاد دیلمی بیان کرده، اشاره شده است[۵].
    2. حفظ الصحة و سلامت مزاج: در این زمینه، چنین آمده است که: «مزاج خیلی مهم است؛ نه انسان باید زیاد غذا بخورد که از سیری فکرش تشویش داشته باشد و نتواند کار کند و نشاط داشته باشد؛ نه آن‌قدر کم غذا بخورد که نیرو نداشته باشد»[۶].
    3. عزلت از ابنای دنیا و معاشرت با اولیا الهی و بیرون آمدن از محیط دغدغه و تشویش و آشوب[۷].
    4. شب‌زنده‌داری و سهر و بیدار ماندن بین الطلوعین[۸].
    5. دوام ذکر و یاد خدا؛ به‌گونه‌ای که گم‌شده انسان، خدا باشد[۹].

    در جلسه ششم، از مراقبه و تزکیه و مواظبت در سیر و سلوک، سخن به میان آمده است و به شرح و بیان برخی از دستورات لازم سلوکی، پرداخته شده است[۱۰].

    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص25-26
    2. ر.ک: همان، ص54
    3. ر.ک: همان، ص80
    4. ر.ک: همان، ص104
    5. ر.ک: همان، ص131
    6. ر.ک: همان، ص140
    7. ر.ک: همان، ص141
    8. ر.ک: همان، ص145
    9. ر.ک: همان، ص146
    10. ر.ک: همان، ص158

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها