ابن ولاد، محمد بن ولید
| ابن ولاد، محمد بن ولید | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | ابن ولاد، ابوالحسین محمد بن ولید |
| نسب | ولید |
| ولادت | حدود 248 |
| محل تولد | مصر |
| محل زندگی | مصر |
| رحلت | 298ق |
| طول عمر | حدود 50 سل |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | ابوعلی دینوری |
| برخی آثار | المنمَّق |
ابن ولاد، ابوالحسین محمد بن ولید (متوفای 298ق/911م). وی به هنگام مرگ، تقریباً 50 ساله بوده است، بنابراین، تولد او باید در حدود 248ق باشد.
زادگاه
وی احتمالاً در مصر متولد شد و در همانجا رشد یافت.
خاندان
ابن وَلاد، شهرت چند تن از افراد خاندانی نحوی از اعراب تمیمی که 2 تن از آنان نامبردارند. جدّ آنان، ولید بن محمد که ولاد نیز خوانده می‌شد، اصلاً بصری بود، ولی در مصر رشد یافت و سپس به عراق آمد. به گفته قفطی وی محضر درس خلیل بن احمد فراهیدی (متوفای حدود 170ق/786م) را درک کرد، اما با توجه به تاریخ درگذشت ولید در 263ق، این نکته ناپذیرفتنی می‌نماید. وی سپس به مصر بازگشت. او را نخستین فرد از نحویان مصر شمرده‌اند. پس از مرگ وی، فرزند و نواده‌اش دنباله کار او را گرفتند:
تحصیل
به ظن قوی، آموزش نحو را نخست نزد پدر آغاز کرد و سپس نزد برخی استادان دیگر چون ابوعلی دینوری دانش آموخت. آنگاه به بغداد رفت و الکتاب سیبویه را نزد ابوالعباس مُبَرَّد آموخت و از استادان دیگری چون ابوالعباس ثعلب بهره برد. وی پس از 8 سال اقامت در عراق، به مصر بازگشت و به کار تدریس و آموزش نحو پرداخت و سرانجام در همانجا درگذشت.
آثار
کتابی به نام المنمَّق در نحو به او نسبت داده‌اند [۱].
پانویس
- ↑ بهرامیان، علی، ج5، ص 87
منابع مقاله
بهرامیان، علی، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.