مفاتیح الغیب

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    ‏مفاتیح الغیب
    مفاتیح الغیب
    پدیدآورانصدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم (نويسنده)

    نوری، علی بن جمشید (محشی)

    خواجوی، محمد (مقدمه‌نويس)
    عنوان‌های دیگرمقدمة و تعلیقات مفاتیح الغیب
    ناشرمؤسسة التاريخ العربي
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1424ق - 2003م
    چاپ3
    شابک-
    موضوعفلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14
    زبانعربی
    تعداد جلد2
    کد کنگره
    1424 /ص4م7 97 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    مفاتیح الغیب، به معنای کلید رازهای غیبی نوشته فیلسوف نوآور قرن یازدهم قمری؛ صدرالمتألهین شیرازى (979- 1050ق)، شامل 20 مفتاح در موضوع مبدأ و معاد با گرایش ذوقی و عرفانی است. قبلاً این اثر تحت عنوان مفاتيح الغيب (ملاصدرا) و نیز مفاتیح الغیب (نسخه) معرفی شده است و در اینجا مباحث تکمیلی و تفاوت نسخه‌ها بیان می‌شود.

    مقدمه خواجوی

    عرفان‌پژوه معاصر محمد خواجوى (1313 -1391ش)، بعد از نقل مطلبی ستایش‌‍‌آمیز از حکیم على مدرّس زنوزى (1197- 1268ش) درباره کتاب حاضر [۱]، اکثر مطالب مقدمه طولانی خودش را به نقل قول مستقیم از نوشته متخصص فلسفه اسلامی علی عابدی شاهرودی (متولد 1328ش)، اختصاص داده است.[۲]

    تاریخ فلسفه اسلامی

    علی عابدی شاهرودی در مقدمه مذکور، این کتاب را از نوع کتابهای جامع دانسته و افزوده است: در این اثر، فلسفه با عرفان و آن دو با قرآن و روایات به‌صورتی بسیار زیبا با هم آمیخته شده است.[۳] او در ادامه، پیدایش فلسفه و آنگاه تاریخ فلسفه اسلامی را به شکلی گزیده توضیح داده [۴] و سپس چند نکته انتقادی ژرف، نسبت به کتاب حاضر مطرح کرده است.[۵]توضیح و سنجش این انتقادهای اجتهادی دراین معرفی اجمالی نگنجد.

    حواشی حکیم نوری

    این نسخه همراه با تعلیقات حکیم گزیده‌نویس و ژرف‌اندیش على بن جمشید نورى (متوفای 1246ق) به زبان عربی منتشر شده[۶] ولی در مواردی به اشعار فارسی استناد شده است:

    1. حکیم نورى می‌گوید: اتحاد با مفارقات عقلی و انوار الهی، با از بین رفتن انانیت حاصل می‌شود. وی در ادامه به این اشعار استشهاد می‌کند:
      1. تعیّن بود کز هستی جدا شد
      2. نه حقّ شد بنده، نه بنده خدا شد.
      3. چندان برو این ره که دوئی برخیزد
      4. ور هست دوئی ز رهروی برخیزد
      5. تو او نشوی ولی اگر جهد کنی
      6. جائی برسی کز تو توئی برخیزد.[۷]
    2. در بحث نفس مطمئنه، استشهاد به شعر لسان‌الغیب شیرازی:
      1. فیض روح‌القدس ار باز مدد فرماید
      2. دگران هم بکنند آنچه مسیحا می‌کرد.[۸]

    پانویس

    1. مقدمه محقق، ص6- 7.
    2. همان، ص7- 72
    3. همان، ص8
    4. همان، ص9
    5. همان، ص60- 72
    6. همان، ص787-881
    7. همان، ص807.
    8. همان، ص820

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها