زیبایی‌شناسی ضربالمثلهای مازندرانی از دیدگاه بدیع و بیان
| زیبایی‌شناسی ضربالمثلهای مازندرانی از دیدگاه بدیع و بیان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رزاقی شانی، علی (نویسنده) |
| ناشر | تیرگان |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1400 |
| شابک | 1ـ534ـ324ـ600ـ978 |
| موضوع | ضربالمثلهای مازندرانی,azandaraniB ,Proverbs,ضربالمثلهای مازندرانی -- تاریخ و نقد,azandaraniB ,Proverbs -- criticism and History,معا‌نی و بیان,hetoricB |
| کد کنگره | PIR ۳۲۶۹/ر۴ز۹ |
زیبایی‌شناسی ضربالمثلهای مازندرانی از دیدگاه بدیع و بیان تألیف علی رزاقی شانی؛ در این کتاب روش کار بدین‌گونه بوده که تعداد 3023 ضرب‌المثل مازندرانی از منابع کتابخانه‌ای و تحقیق میدانی انتخاب شده و عناصر بلاغی در این ضرب‌المثل‌ها مشخص و استخراج شده است.
ساختار
کتاب از دو فصل تشکیل شده است.
گزارش کتاب
یکی از منابع غنی هر کشوری، فرهنگ فولکلوریک (فرهنگ عامه) است. فرهنگ عامه آیینه‌ای است که منعکس‌کنندۀ واقعیات زندگی یک قوم است و قسمت عمدۀ شخصیت انسان‌ها را شکل می‌دهد. فولکلور در حقیقت، عاطقی‌ترین نمودهای ذوقی و احساسات شفاف مردم است و راز بقای آن در همین خصوصیت نهفته است. امروزه فولکلور توسعۀ شگفت‌آوری پیدا کرده و شامل قصه‌ها، افسانه‌ها، آوازها، ترانه‌ها، مثل‌ها، معماها، متلک‌ها، سنت‌هایی که شفاهی آموخته می‌شود، اعتقادات، رسوم، پیشگویی‌ها، پیشه‌ها، فنون توده و ... می‌شود.
یکی از شاخه‌های تنومند و پربار و یکی از آثار و جلوه‌های ادبیات عامه، ضرب‌المثل‌ها هستند که از نسلی به نسل بعد انتقال یافته‌اند و گویندۀ آنها مشخص نیست. ضرب‌المثل‌ها به گفتۀ برخی از دانشمندان، قدیمی‌ترین اثر ادبی بشر است و نمایندۀ مفهومی است که عامۀ افراد یک ملت از هر طبقه و هر صنف بدان معتقدند. ضربالمثلهای هر قومی و ملتی، آینۀ افکار تمام‌نمای افکار و اندیشه‌ها و عقاید و باورها و آداب و عادات و رسوم و اخلاق و منش و احساس و مذهب و نیز نشانۀ رفتارهای بهنجار و ارزش‌های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و ... آن قوم و ملت هستند. یکی از جلوه‌های فرهنگ، تمدن و ادبیات هر ملتی، مثل‌ها و کلمات کوتاه نغز پرمغزی است که از دهان طبقات و توده‌های مختلف یک جامعه اعم از عالم و عامی در طول تاریخ جوشیده است.
در این کتاب روش کار بدین‌گونه بوده که تعداد 3023 ضرب‌المثل مازندرانی از منابع کتابخانه‌ای و تحقیق میدانی انتخاب شده و عناصر بلاغی در این ضرب‌المثل‌ها مشخص و استخراج شده است. محدودۀ تحقیق از مناطق شرق و نواحی مرکزی مازندران و غرب مازندران تا شهرستان چالوس بوده است. منبع تحقیق در زمینۀ ضربالمثلهای مازندرانی دو دسته بوده است: دستۀ اول مراجعه به منابع کتابخانه‌ای و دستۀ دوم بهره‌گیری از تحقیق میدانی.
فصل اول کتاب دربارۀ کلیاتی در تحقیق است که به موقعیت جغرافیایی مازندران، زبان و فرهنگ عامیانۀ مازندران، ادبیات عامه، دسته‌بندی ادبیات عامه و ضرب‌المثل اختصاص یافته است.
یکی از عواملی که در تأثیرگذاری و جذابیت ضربالمثلهای مازندرانی نقش اساسی داشته، جنبۀ بلاغی و ادبی آنها بوده است. در فصل دوم کتاب، آرایه‌های لفظی و معنوی و آرایه‌های بیانی معیارهای تحلیل زیبایی‌شناسی در ضربالمثلهای مازندرانی مورد بررسی قرار گرفته که عناصر بلاغی بدیع و بیان مورد بررسی قرار گرفته و یافته‌ها به صورت آماری تحلیل شده است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات