الکواکب الدرية في النصوص علي إمامة خير البرية و ذکر نجاة إتباع الذرية
| الکواکب الدرية في النصوص علي إمامة خير البرية و ذکر نجاة إتباع الذرية | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حسنی، صلاح بن ابراهیم (نويسنده) غفرانی، عبدالله (محقق) |
| ناشر | عروج اندیشه |
| مکان نشر | ایران - مشهد مقدس |
| سال نشر | 1423ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-7244-52-5 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ح5ک9 223/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الكواکب الدرية في النصوص علی إمامة خير البرية و ذكر نجاة أتباع الذريّة، تألیف صلاح بن ابراهیم حسنی (متوفی قرن هشتم هجری)، از جمله آثار زیدیه در اثبات امامت امیرالمؤمنین علی(ع) است. مقدمه و تحقیق کتاب به قلم عبدالله غفرانی است.
هر پژوهشگری با تحقیق در کتب امامت و مناقب خواهد یافت که تألیفات زیدیه – علاوه بر نگارش نیکو و نظم خوب - در این موضوع با کتب امامیه مشترک است. این مطلب زمانی آشکارتر می‌شود که ملاحظه کنیم که بسیاری از ادله زیدیه با امامیه در مسئله اثبات امامت و تعدد طرق ایشان در روایت اخبار فضائل یکی است. همچنین در آثار زیدیه اخبار نادری را می‌یابیم که در غیر این آثار نیامده است و این از اهمیت تألیفات زیدیه که در روشن شدن مسئله امامت و ذکر فضائل امیرالمؤمنین و اهل‌بیت(ع) نوشته شده است، حاکی است. تألیفات در این زمینه فراوان و استقصای همه آنها مشکل است؛ لذا محقق کتاب در مقدمه به مهم‌ترین و قدیمی‌ترین آنها به‌ترتیب حروف الفبا اشاره کرده است که از آن جمله ا ست: «إثبات إمامة أميرالمؤمنين و إمامة الحسن و الحسين(ع)» تألیف زید بن علی بن الحسین (شهید 122ق)؛ «إثبات النبوة و الإمامة» تألیف یحیی بن حسین هاشمی یمنی (متوفی 298ق) و «الإمامة» تألیف حسن بن علی حسینی اطروش (متوفی 304ق)[۱].
کتاب حاضر نیز از جمله آثار نادر و مهم در این موضوع است که عالم برجسته زیدی صلاح بن ابراهیم حسنی به رشته تحریر درآورده است. او این کتاب را در رد منکرین ولایت امیرالمؤمنین علی(ع) که می‌گویند نصی بر امامت آن حضرت نداریم، نوشته است. نویسنده در این کتاب تعدادی از نصوص موثقی که داال بر امامت هستند با استفاده از کتاب و سنت و آنچه که عترت بر آن اجماع دارند، ذکر کرده است. وی در آخر کتابش، فرقه ناجیه را پیروان اهل‌بیت(ع) دانسته است[۲].
تفسیر کبیر ابی‌اسحاق احمد بن محمد بن ابراهیم ثعلبی نیشابوری، موسوم به «الكشف و البيان في تفسير القرآن» و نیز «الحياة» اسحاق بن احمد بن عبدالوارث، از جمله مصادر نویسنده در این کتاب بوده است[۳].
محقق اثر، منابع اخبار ذکرشده در کتاب را استخراج کرده و به‌همراه فواید و تعلیقات دیگر در پانوشت ذکر کرده است[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق کتاب.