ابن خفاجا، احمد بن موسى
| ابن خفاجا، احمد بن موسى | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | ابن خَفاجا، شهاب‌الدین احمد بن موسى صَفَدی |
| لقب | شهاب‌الدین |
| نام پدر | موسى |
| محل زندگی | فلسطین |
| رحلت | 750ق |
| مذهب | شافعى |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | ابن زملكانى |
| برخی آثار | منهاج‌السالكین، المسائل و الفوائد، شرح التنبیه |
ابن خَفاجا، شهاب‌الدین احمد بن موسى صَفَدی (د 750ق/ 1349م)، محدث و فقیه شافعى.
وی از مردم صَفَدْ (شهری در فلسطین) بوده و در همان‌جا رشد و كمال یافته است، اما پس از مدتى به یكى از آبادی‌های صَفَد نقل‌مكان كرد و در همان‌جا به كار تألیف و عبادت و افتاء پرداخت.
اساتید
وی از ابن زملكانى (د 727ق/ 1327م) و دیگران فقه و حدیث آموخت.
ویژگی‌ها
او را در بعضى از ابواب فقه مانند ارث و وصیت چیره‌دست دانسته‌اند. به نظر مى‌رسد كه وی زندگى را به قناعت و سادگى به سرآورده است. از این‌رو، چنان‌كه آورده‌اند، هرگز منصب و مقامى نپذیرفت و هیچ‌گونه مستمری از كسى دریافت نكرد. معاش او از راه كشاورزی تأمین مى‌شد.
آثار
- منهاج‌السالكین، شرح أربعین نَوَوی؛ نسخه خطى این كتاب در كتابخانه توپكاپى و بخشی از آن در دارالكتب مصر موجود است؛
- المسائل و الفوائد: نسخه خطى آن در كتابخانه ظاهریة دمشق موجود است؛
- شرح التنبیه، 10 مجلد، درباره فقه شافعى؛
- العمدة، مختصری در فقه. ظاهراً از دو اثر اخیر تاكنون نسخه‌ای در جایى یافت نشده است.[۱]
پانویس
- ↑ یوسفى اشكوری، حسن، ج3، ص432
منابع مقاله
یوسفى اشكوری، حسن، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.