عارفان اولیۀ مسیحی: بینش الهی بزرگان معنوی
| عارفان اوليه مسيحي: بينش الهي بزرگان معنوي | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مک‌گين، برنارد (نویسنده)
مک‌گين، پاتريشيا فريس (نویسنده) ب‍ش‍ي‍رپ‍ور، ح‍ب‍ي‍ب (مترجم) ان‍ص‍اري، معصومه (مترجم) |
| ناشر | کتاب پارسه |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1401ش. |
| چاپ | يکم |
| شابک | ??978-600-253-795-9 |
| موضوع | عرفان -- تاريخ --? قرون وسطا، 600 - 1500م.? |
| کد کنگره | 1401 2ع7م / 5075 BV |
عارفان اولیۀ مسیحی: بینش الهی بزرگان معنوی تألیف برنارد مک‌گین و پاتریشیا فریس مک‌گین، مترجمان حبیب بشیرپور، معصومه انصاری؛ دوازده شرح مختصر که در این کتاب آورده شده، مبتنی بر بحث‌هایی هستند که در دو جلد اول از مجموعۀ «حضور خدا: تاریخ عرفان مسیحی غربی» یافت می‌شود. در حالی که توصیف‌های این کتاب مبتنی بر مطالبی از «حضور خداست»، به شیوه‌های فراوان برای خوانندگان معمولی‌تر تنظیم شده‌اند.
ساختار
کتاب در دو بخش به سامان رسیده است.
گزارش کتاب
دوازده همچون سه و هفت، یکی از اعداد مقدس است. به نظر می‌رسد این عدد که در کتاب مقدس مهم است، در خود کیهان حک شده است؛ همان‌طور که کاربردش در بسیاری از سنت‌های دینی به آن گواهی می‌دهد. اغلب عدد دوازده دلالت بر بنیان‌های مقدس در جهان انسانی دارد. دوازده شیخ طایفه در خاستگاه قوم یهود قرار می‌گیرند، درست همان‌گونه که دوازده حواری بنیانی هستند که مسیح کلیسایش را روی آن ساخت. سنت و قدرت تخیل بسیاری از دوازده‌ها را در تاریخ مقدس تشخیص داده‌اند؛ نظیر دوازده پیامبر در کتاب مقدس عبری و دوازده ثمرۀ روح‌القدس که پولس ذکر می‌کند.
دوازده شرح مختصر که در این کتاب آورده شده، مبتنی بر بحث‌هایی هستند که در دو جلد اول از مجموعۀ «حضور خدا: تاریخ عرفان مسیحی غربی» یافت می‌شود. در حالی که توصیف‌های این کتاب مبتنی بر مطالبی از «حضور خداست»، به شیوه‌های فراوان برای خوانندگان معمولی‌تر تنظیم شده‌اند.
عنصر عرفانی در مسیحیت ـ آن‌گونه که نویسندگان اصطلاح عرفانی را در اینجا به کار می‌برند ـ آن بخش از باور و عمل است که به آمادگی برای آگاهی از و واکنش به آنچه عارفان به عنوان مواجهۀ بی‌واسطه، مستقیم و دگرگون‌کننده با حضور خدا درک می‌کنند، مربوط است. اگرچه بسیاری از عارفان از چنین تماس بی‌واسطۀ دگرگون‌کننده به عنوان نیل به اتحاد با خدا سخن می‌گویند، دیگران از این زبان دوری می‌کنند؛ بنابراین در این کتاب از حضور صحبت شده است.
از آنجا که عارفان مسیحی در میانۀ جامعۀ مسیحی با بسیاری از اعمال و باورهای متغیر آن زندگی می‌کنند و تعلیم می‌دهند، این دوازده عارف قاعدتاً حرف‌های بسیاری برای گفتن دربارۀ زندگی مسیحی دارند. قرائت و طلب کمک از کتاب مقدس، شرکت‌جستن در آیین‌های مقدس، ریاضت‌کشیدن و کفّ نفس، تعلیم فضیلت، تعلق خاطر به اشکال والاتر نیایش و تأمل، اینها همگی به طور ضمنی و اغلب به‌صراحت در نوشته‌های این عارفان اولیه مطرح می‌شوند. تلاش‌های گوناگون برای توصیف مواجهۀ صمیمی شخصی، بی‌واسطه‌تر و عمیق‌تر با خداوند که ویژگی آگاهی عرفانی است، همچنین به شیوه‌های مختلف در میان نوشته‌های این عارفان بیان می‌شوند.
در طرح‌های مختصر این کتاب، نویسندگان کوشیده‌اند مفهومی از تعلیم کلی هر شخصیت را عرضه کنند؛ ولی همچنین کوشیده‌اند تا یک وجه متمایز از تفکری را برجسته سازند که سهم هر عارف را برای سنت گسترده‌تر مشخص می‌سازد. نویسندگان عرفانی در طول قرن‌ها انواعی از سبک‌ها، صداها و روش‌های آموزشی را به کار برده‌اند؛ هر یک از فصول این کتاب سعی دارد این موضوع را با تمرکز بر سهم خاصی نشان دهد که اثبات می‌کند چگونه شخصیت مورد بحث می‌تواند مؤسس واقعی عرفان در نظر گرفته شود.
این دوازده فصل به دو قسمت تقسیم شده است که هر یک به ترتیب زمانی مرتب شده تا این اشکال گوناگون تشریک مساعی را منعکس سازد. بخش اول روی اعمالی برای یافتن خدا متمرکز است. این بخش با واعظ دین‌آموز اسکندرانی اوریگن، یعنی بزرگ‌ترین مفسر کلیسای اولیه شروع شده است. بخش دوم شیوه‌هایی را بررسی می‌کند که عارفان اولیۀ مسیحی درصدد بودند به وسیلۀ آنها وجوه اساسی تماس تغییرشکل‌دهنده با خدا را توصیف کنند. گرگوری نوسایی یکی از سه پدر کاپادوکی بزرگ است که آموزه‌هایشان مسیحیت ارتدوکس اولیه را شکل داد. گرگوری هم سالک عرفانی ژرف‌اندیش پرشوری بود.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات