البویوروق به همراه ترجمه فارسی
| البویوروق (به همراه ترجمه فارسی) | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صفی الدین اردبیلی، اسحاق بن جبرئیل (نويسنده)
نائبی، محمدصادق (مترجم) محمدزاده صدیق، حسین ( مقدمه‌نويس) |
| ناشر | پيام |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1381ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | تصوف - پرسشها و پاسخها - آداب طریقت |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
البويوروق، به معنای فرمایش، به فرموده‌های شیخ صفی‌الدین اردبیلی (650-735ق) به سؤالات و مجهولات فرزندش شیخ صدرالدین اختصاص دارد. این اثر به‌همراه ترجمه فارسی آن به قلم محمدصادق نائبی، منتشر شده است.
در دوره صفویه، به مجموعه کلمات قصار، نصایح، اندرزها، تحقیق‌ها وارشادات برجای‌مانده از شیخ صفی‌الدین اردبیلی «قارا مجموعه» اطلاق می‌شده است. قارا مجموعه را در اصل نمی‌توان جزو کتب مناقب شمرد، بلکه نوعی تقریرنگاری و گردآوری تقریرنگاشته است؛ مانند: اربعین مجلسی دوم به عربی که در واقع تقریر درسی مجلسی است و گردآورنده آن معلوم نیست و یا نهج البلاغه مولی‌الموحدین که هیچ‌گاه با نام گردآورندگان خود نام‌بردار نگشت. در تقریرنگاری، مریدان دقت داشتند که کلمات قصار و مواعظ مرشدان را برای مسلوک داشتن سنت سلف بر روی کاغذ آورند و ازاین‌روی با کتب مناقب فرق داشته است.
یکی از این رسالات با ویژگی بسیار قوی و متیقن از اوصاف رسالات قارا مجموعه، رساله‌ای است که تحت عنوان «البويوروق» در میان فرقه باج آلان از فرق قزلباشیه شناخته شده است و نسخه‌ای از آن از سوی «احد حامد الصراف» در میان همین فرقه در سوی‌های موصل کشف و نشر شده است و نائبی متن ویراسته و بازسازی‌شده آن را در سال گذشته منتشر ساخته است. متن این رساله در این نسخه با برخی دیگر از اصلاحات جزیی به‌همراه برگردان فارسی در اختیار علاقه‌مندان به موضوع قرار داده شده است[۱].
این رساله به پاسخ شیخ صفی، به پنجاه سؤال شیخ صدرالدین - فرزند ارشد شیخ - اختصاص دارد که بعد از فوت شیخ، به دستور شیخ صدرالدین و توسط یکی دیگر از مریدان شیخ به نام طالب نگاشته شده است[۲].
البويوروق یک تقریر نگاشته بلاواسطه است و در آن سخن از مناقب شیخ صفی نمی‌رود، بلکه از زبان فرزند وی - شیخ صدرالدین - مواعظ و منابر و اندرزهای او به قلم آورده شده است[۳].
زبان ترجمه بسیار روان و شیوا و لحن آن نزدیک به لحن عرفانی ترکی است. برخی شاهد مثال‌های منظوم شاه ختائی بعدها از سوی مستنسخان به متن افزوده شده است، نه اینکه البويوروق در زمان شاه ختائی به رشته تحریر درآمده باشد[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و پیشگفتار کتاب.