منظومة مصباح الولاية و بحر المناقب

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

منظومة مصباح الولاية و بحر المناقب و منظومة انوار الولایة تألیف سید قطب‌الدین محمد حسینی نیریزی شیرازی (1173-1100 ق) پیشوای مسلک ذهبیه، اثری منظوم در شرح حدیث عمران صابی است. این اثر به همراه رسائل، منظومات و مکتوبات وی توسط محمد خواجوی تصحیح و منتشر شده است.

منظومه مصباح الولاية و بحر المناقب
منظومة مصباح الولاية و بحر المناقب
پدیدآوراننیریزی، سید قطب‌الدین محمد (نویسنده) خواجوی، محمد (مصحح)
ناشرمولي
مکان نشرايران - تهران
سال نشر1425ق. = 1383ش.
چاپچاپ يکم
موضوعشعر مذهبی عربي - قرن 12ق.

شعر عربي - قرن 12ق.

شيعه - عقايد

نثر عربي - قرن 12ق.
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏‎‏/‎‏م‎‏8‎‏ ‎‏1383 / 4618 ‏‎‏PJA‎‏

منظومه عربی انوار الولایة مشهور به مصباح الولایة قصیده‌ای است با 5200 بیت که آن را در پاسخ پرسش دو تن از دوستان و ارادتمندان خود درباره شرح حدیث عمران صابی سروده که در بردارنده چند بخش و هر بخشی به نامی است. سید خود در ابتدای این قصیده می‌نویسد: «این مطلب در 12 لمعه اشراق می‌شود و چون سمند شوق من مایل به ذکر مناقب اهل‌بیت(ع) است، ابتدا به ذکر مناقب ایشان می‌پردازم و پس از آن به شرح حدیث اقدام می‌کنم. این منظومه را انوار الولایة بنامید و من لقبش را مصباح الولایة قرار دادم». سپس در 550 بیت در پنج تحمید به بیان توحید پرداخته و پس از آن سه مقصد انشاء کرده است: مقصد اعلی، مقصد اوفی و مقصد اقصی که این سه مقصد را بحر المناقب و مصباح الهدایة نامیده‌اند و در آن مناقب امیر و اولاد اطهارش(ع) را به همراه برهان‌ها و دلیل‌هایی برخلاف و امامت ایشان بیان می‌کند. سپس حدیث عمران صابی را در دوازده اشراق و به نام اشراق اللمعات شرح می‌دهد[۱]‏.

نویسنده تمام این منظومه را «انوار الولایة» نامیده و به «مشکوة الولایة» ملقب نموده است. و در ضمن آن منظومه «مصباح الولایة» ملقب به «بحر المناقب» و «مشکوة الهدایة» را نیز آورده است. البته بحر المناقب را «مصباح الولایة» نیز نامیده و به «مشکوة الهدایة» ملقب نموده و «انوار الولایة» را نیز به «مشکوة الولایة» ملقب نموده است[۲]‏.

در انتهای کتاب، تحمیدات (در یازده تحمید)، رساله فصل الخطاب (در دوازده تحمید)، نامه‌ای به مولی شفیع و رساله طب الممالک (در اسباب و علامات و معالجات) نویسنده نیز ارائه شده است.

  1. ر.ک: مکارم، هادی، ص 342-341
  2. ر.ک: مقدمه مصحح، ص15

منابع مقاله

  1. مقدمه مصحح.
  2. مکارم، هادی، «خرده‌گیران بر حکمت متعالیه»، حوزه فروردین و اردیبهشت و خرداد و تیر 1380، دوره هجدهم، شماره 103 و 104، ص 331 تا 416.


وابسته‌ها