المقصور و الممدود (ابن سکیت)

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    المقصور و الممدود(ابن سکیت، یعقوب بن اسحاق)
    المقصور و الممدود (ابن سکیت)
    پدیدآورانابن سکیت، یعقوب بن اسحاق (نويسنده)

    سعید، محمد محمد (محقق)

    سعید، محمد محمد (مقدمه‌نويس)
    ناشرمطبعه الامانة
    مکان نشرمصر
    سال نشر1405ق - 1985م
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /الف2م7 6131 PJ
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    المقصور و الممدود، تألیف نویسنده ایرانی ابویوسف یعقوب بن اسحاق دورقی، معروف به ابن سکیت (186-243/244/246ق)، به بررسی اسامی مقصور و ممدود و ویژگی‌های آنها پرداخته است. مقدمه و تحقیق کتاب به قلم محمد محمد سعید است.

    از این کتاب در «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی» در ضمن آثار خطی یاد شده است: «نسخه‌ای از آن در کتابخانه عارف حکمت در مدینه به کتابت ابویوسف موجود است که صحت انتساب آن به ابن سکیت دقیقاً روشن نیست». محمد سعید نیز این نسخه را تنها نسخه کتاب دانسته که به شرح و تحقیق و تصحیح آن اقدام کرده است. وجود تنها نسخه سبب دشواری کار محقق اثر شده، ولذا به منابع اصلی چون کتاب سیبویه، شرح شافیه رضی، مقتضب مبرد و... مراجعه کرده است[۱]‏.

    در ابتدای کتاب، شرح حال ابن سکیت، با ذکر اسم و نسب، مولد و اساتید و شاگردان و جایگاه علمی و تاریخ و چگونگی وفاتش ارائه شده است. در ادامه اسامی 26 اثر از ابن سکیت لیست شده است[۲].‏

    در انتساب کتاب به ابن سکیت تراجم‌نویسان و مورخین، کتابی با این نام را به ابن سکیت نسبت داده‌اند. محقق کتاب برای اثبات وثاقت این نسخه خطی، به مقایسه منقولات متعدد از سیوطی، ابن مالک و دیگران از ابن سکیت، با مطالب کتاب پرداخته و چنین نتیجه می‌گیرد که این کتاب از آن ابن سکیت است[۳]‏.

    ابن‌ سکیت مباحث کتاب را با اشاره به اعراب تقدیری اسم مقصور و سپس ذکر مثال‌هایی برای مقصور منصرف و غیر منصرف آغاز کرده است. سپس اعراب اسم ممدود را همانند سایر اسامی دانسته است[۴]‏. نویسنده، دیگر مباحث کتاب را در ضمن ابواب متعدد مطرح کرده است.

    ابن‌ سکیت تلاش کرده شواهدش را از آیات قرآن بیاورد؛ به‌عنوان مثال در توضیح کلمه «الزنی» در آیه «و لا تقربوا الزنی إنه كان فاحشة» (اسراء: 32)، معنای آن را در حالت مقصور و ممدود یکی دانسته و توضیح می‌دهد که اهل حجاز آن را ممدود و اهل نجد مقصور ذکر کرده‌اند[۵].

    پانویس

    1. ر.ک: فاتحی‌نژاد، عنایت‌الله، ج3، ص698؛ مقدمه محقق، ص3
    2. ر.ک: مقدمه محقق، ص7-21
    3. ر.ک: همان، ص21-27
    4. ر.ک: متن کتاب، ص41-42
    5. ر.ک: همان، ص101

    منابع مقاله

    1. مقدمه محقق و متن کتاب.
    2. فاتحی‌نژاد، عنایت‌الله، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374.


    وابسته‌ها