جامعه‌شناسی پوشاک سنتی و زیورآلات زنان ایران زمین

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    جامعه‌شناسی پوشاک سنتی و زیورآلات زنان ایران زمین
    جامعه‌شناسی پوشاک سنتی و زیورآلات زنان ایران زمین
    پدیدآورانمحمدی سیف، معصومه (نویسنده)
    ناشراندیشه احسان
    مکان نشرتهران
    سال نشر۱۳۹۸ش
    شابک1-45-6026-622-978
    موضوعپوشا‌ک‌ محلی‌ و قومی‌ -- ایران‌,زیورها‌ -- ایران‌
    کد کنگره
    ‏GT۱۴۲۰/م۳۴/ج۲

    جامعه‌شناسی پوشاک سنتی و زیورآلات زنان ایران زمین تألیف معصومه محمدی سیف، پوشاک سنتی به عنوان پدیده‌ای هنری، روایت گر فرهنگ، سلیقه و بینش اجتماعی هر قوم می‌باشد که امروزه، متاسفانه با رواج جاذبه‌های مدرنیستی به ویژه جلوه‌های کاذب و مدگرایی، رنگ،شکل و طرح و بافت اصلی آن کم رنگ شده است. پوشاک سنتی جای خود را به مدهای بی پایه و اساس غربی داده و هر روز از علاقمندان به پوشاک سنتی در میان مردم کاسته شده، پوشش‌های امروزی جایگزین آن‌ها می‌گردد. پژوهش حاضر حاکی از آن است که با وجود چنین رویکردی هنوز هم از علاقه‌مندان به پوشاک سنتی کاسته نشده و طرفداران خود را در اقصا نقاط جهان حفظ نموده است. از آن جایی که پوشاک در طول تاریخ و در بین اقوام و ملل مختلف، اهمیت ویژه‌ای داشته است و همواره نماد فرهنگی یک کشور محسوب می‌شود، و یکی از وجوه تمایز اقوام از یکدیگر نیز به شمار می‌رود، نگارنده در صدد کشف زیبایی و پیچیدگی‌ها در نوع پوشاک سنتی زنان خطه‌ی ایران زمین برآمده و اجزاء مختلف آن را مورد بررسی قرار داده است.

    ساختار

    مطالب کتاب در 22 فصل به خوانندگان ارائه شده است:

    فصل اول: پوشاک سنتی زنان ترک همدان

    فصل دوم: پوشاک سنتی زنان گیلانی، اوج هنر در نقش و نگار

    فصل سوم: پوشاک سنتی زنان مازندران

    فصل چهارم: پوشاک سنتی زنان ارمنی ایران

    فصل پنجم: پوشاک و زیورآلات زنان گرج ایران

    فصل ششم: پوشاک سنتی زنان ترکمن

    فصل هفتم: لباس سنتی زنان کهکیلویه و بویراحمد

    فصل هشتم: پوشاک سنتی زنان ترک آذربایجان

    فصل نهم: پوشاک سنتی زنان کردستان

    فصل دهم: پوشاک سنتی زنان قوم کرد ایلام

    فصل یازدهم: پوشاک سنتی زنان کرد کرمانشاه

    فصل دوازدهم: پوشاک سنتی و زیورآلات زنان کرد خراسان

    فصل سیزدهم: پوشاک سنتی زنان سمنان

    فصل چهاردهم: پوشاک سنتی بانوان سیستان و بلوچستان

    فصل پانزدهم: پوشاک سنتی زنان لرستان، آمیزه‌ای از زیبایی و تنوع

    فصل شانزدهم: پوشاک سنتی زنان قوم لک

    فصل هفدهم: پوشاک سنتی زنان خوزستان

    فصل هجدهم: پوشاک سنتی و زیورآلات زنان هرمزگان

    فصل نوزدهم: پوشاک سنتی زنان اصفهان

    فصل بیستم: پوشاک سنتی و هنرهای دستی زنان قم

    فصل بیست و یکم: پوشاک سنتی زنان قشقایی

    فصل بیست و دوم: پوشاک سنتی زنان قزوین

    گزارش محتوا

    پوشاک سنتی به عنوان پدیده‌ای هنری، روایت گر فرهنگ، سلیقه و بینش اجتماعی هر قوم می‌باشد که امروزه، متاسفانه با رواج جاذبه‌های مدرنیستی به ویژه جلوه‌های کاذب و مدگرایی، رنگ،شکل و طرح و بافت اصلی آن کم رنگ شده است. پوشاک سنتی جای خود را به مدهای بی پایه و اساس غربی داده و هر روز از علاقمندان به پوشاک سنتی در میان مردم کاسته شده، پوشش‌های امروزی جایگزین آن‌ها می‌گردد. پژوهش حاضر حاکی از آن است که با وجود چنین رویکردی هنوز هم از علاقه‌مندان به پوشاک سنتی کاسته نشده و طرفداران خود را در اقصا نقاط جهان حفظ نموده است. از آن جایی که پوشاک در طول تاریخ و در بین اقوام و ملل مختلف، اهمیت ویژه‌ای داشته است و همواره نماد فرهنگی یک کشور محسوب می‌شود، و یکی از وجوه تمایز اقوام از یکدیگر نیز به شمار می‌رود، نگارنده در صدد کشف زیبایی و پیچیدگی‌ها در نوع پوشاک سنتی زنان خطه‌ی ایران زمین برآمده و اجزاء مختلف آن را مورد بررسی قرار داده است.

    پوشاک سنتی در ایران زمین در بین اقوام مختلف به مقتضای ویژگی‌های اقلیمی، درجه، تمدن و فرهنگ، عقاید مذهبی و آداب و رسوم دستخوش دگرگونی‌های بسیاری شده است. به خصوص پوشاک سنتی زنان ایران زمین در هر نقطه‌ای، که اگر به عنوان فرهنگی غنی و ارزشمند مورد توجه قرار نگیرد، جای خود را به طور کامل به تولیدات صنعتی جدید با رواج بی حد و حصر خویش خواهد داد. به همین دلیل، شناسایی و شناساندن این فضاها و فراهم آوردن امکانات جهت حفظ و پاسداری از انواع پوشاک سنتی زنان ایران زمین، هنر مسلم مدیریت در عصر مدرنیته است که علاوه بر افزایش نشاط و شادابی در جامعه، از نظر اقتصادی نیز، سود سرشاری به همراه خواهد داشت. از طرفی استفاده از انواع پوشاک سنتی می‌تواند به عنوان نمادی از سرزمین ایران، چهره‌ی تاریخی و گذشته‌ی پرافتخار ایران را در بین جهانیان طنین انداز نماید. از جنبه‌ی دیگر، لباس اقوام ایرانی به تنهایی می‌تواند جاذبه‌ای برای گردشگری باشد. این در حالی است که کشور ایران متاسفانه از جاذبه‌های این چنینی روز به روز دورتر می‌شود و اگر در بازارهای شهر قدم بزنید، اثری از لباس‌های رنگین و چشم نواز در بین پوشش‌های معمول مردم مشاهده نمی شود. چنین می‌توان گفت که این امر، هشداری برای آینده‌ی پوشاک سنتی در ایران می‌باشد. امید است که حاصل این مجموعه ره آورد مناسبی در استیلای فرهنگ پوشاک سنتی در جامعه‌ی ایران بوده باشد.[۱]

    پانويس


    منابع مقاله

    کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران

    وابسته‌ها