در خدمت و خیانت مترجمان

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

در خدمت و خیانت مترجمان تألیف نیکو سرخوش، درحقیقت این کتاب نشان می‌دهد که رویدادهای تاریخی در برهه‌های متفاوت بر نمودار سیاست، ادبیات و ترجمه اثر می‌گذارند و در این میان کدامین نیرو میدانِ ترجمه را به تسخیرِ خود درمی‌آورد و چگونه؟

در خدمت و خیانت مترجمان
در خدمت و خیانت مترجمان
پدیدآورانسرخوش، نیکو (نویسنده)

[[]] (محقق)

[[]] (مترجم)
ناشرنی
مکان نشرتهران
سال نشر۱۴۰۲ش
شابک6ـ0538ـ06ـ622ـ978
کد کنگره

ساختار

کتاب در پنج قسمت به نگارش درآمده است. 1. وفاداری به کلمه یا سنتی که باید بدان توسل جست

2. کاربران ایرانی نظریۀ کلمه یا آنچه آنها دارند و ما نداریم

3. آنچه ما داریم و آنها ندارند یا قصۀ گولان و غولان

4. بازگشت به خویشتن یا شلوخوف خود را می‌شلوخوفم

5. اخذ تمدن فرهنگی یا اوراد تسخیر اجنه

گزارش کتاب

با توجه به تفاوت‌های آشکار در سبک و سیاق ترجمه‌‌های امروز با ترجمه‌های دیروز طبیعتا این پرسش مطرح می‌‌شود که این تفاوت محصول چه وضعیتی است؟ آیا به‌سهولت می‌توان از این تفاوت چشم پوشید و در مقابل از ساختاری همگن و منطقی صدساله سخن راند؟ … برای پاسخ به چنین پرسش‌هایی ناگزیر به ‌جای تأکید بر مفاهیمی ناکارآمد و تکیه بر نظریه‌های ترجمه یا ترسیم یک خط موهوم و فرضی باید گسست‌ها، رویدادهای تکین، جنگ‌ها، هماوردی نیروها و نهایتا وضعیت‌ها را در ادوار مختلف تاریخ بررسی شود تا آن‌گاه شاید مشخص شود که چگونه در یک دورۀ خاص تاریخی شکلی خاص از ترجمه غالب شد و در دوره‌ای دیگر شکلی دیگر. چرا امروز این‌چنین می‌نویسیم، سخن می‌گوییم و ترجمه می‌‌کنیم و دیروز به‌گونه‌ای دیگر؟ درحقیقت این کتاب نشان می‌دهد که رویدادهای تاریخی در برهه‌های متفاوت بر نمودار سیاست، ادبیات و ترجمه اثر می‌گذارند و در این میان کدامین نیرو میدانِ ترجمه را به تسخیرِ خود درمی‌آورد و چگونه؟

در این کتاب قرار نیست برمبنای چارچوبی زبان‌شناختی یا معرفت‌شناختی به صحت و سقم ترجمه‌ها پرداخته شود تا سرانجام فهرستی از مترجمان خوب و بد فراهم آید. پس اگر از خیانت در ترجمه سخن رانده می‌شود، مسئله عدم وفاداری به کلمه یا زبانِ مبدأ نیست، بلکه مسئله بر سر مختل‌کردن یک امکان است و اگر از اخلاق یا اتیک در ترجمه سخن به میان می‌آید، دقیقاً در همین برداشتِ متفاوت از وفاداری و خیانت است که این اخلاق معنا می‌یابد. این جستار با بیرون آمدن از حلقۀ تنگ و کم‌ثمرِ رهیافت‌های زبان‌شناختی و با اتخاذ رویکردی فلسفی‌ـ‌سیاسی در پی آن است که ببیند چگونه رویدادهای تاریخی در برهه‌های متفاوت بر نمودار سیاست، ادبیات و ترجمه اثر می‌گذارند.

کتاب با طرح یک نظریه درباره زبان و ترجمه و شرح گسترش و بسط آن در ایران آغاز می‌شود، نظریه والتر بنیامین درباره تقدس کلمات. بر این اساس نیکو سرخوش از نقد دیدگاه‌های مترجمان فراتر می‌رود و می‌کوشد تحولات سیاسی و اجتماعی ایران در صد‌و‌پنجاه سال اخیر و بازتاب آن در آثار متفکران و تحلیلگران ایرانی از پیش از مشروطه تا به امروز را مورد نقد و ارزیابی قرار دهد.

سرخوش در این کتاب نشان می‌دهد که انتساب دیدگاهی «غرب‌ستیز» به آل‌احمد و او و روشنفکران پس از او در دهه‌های 1340 و 1350 و معرفی ایشان به عنوان سرسلسله‌داران نقد غرب، درست نیست. به نظر او بدبینی نسبت به غرب اولاً امری ـ صرفاً ـ برآمده از ناآگاهی و نشناختن فرهنگ و تمدن غربی و شیفتگی خام به «آنچه خود داشت» نیست، بلکه زمینه‌هایی عینی و اقتصادی و سیاسی دارد؛ ثانیاً این دیدگاه را می‌توان در بسیاری از متفکران و اندیشمندان ایرانی از میانه سده نوزدهم ردیابی کرد. او در این کتاب در مقابل انتقادهای بی‌پروا و ناهمزمان (آناکرونیک) و از بالای امثال جواد طباطبایی و داریوش شایگان و داریوش آشوری و عبدالکریم سروش، از روشنفکران نسل پیشین به‌ویژه چهره‌هایی چون جلال آل‌احمد و علی شریعتی دفاع می‌کند و نشان می‌دهد که این منتقدان توضیح دقیق و درستی از آل‌احمد و هم‌نسلی‌های او ارائه نمی‌کنند و تنها می‌کوشند به تصویری کاریکاتوری و ساده‌انگارانه از ایشان حمله کنند.[۱]

پانويس


منابع مقاله

کتابخانه تخصصی ادبیات

وابسته‌ها