سیر تاریخی روزنامه در ایران: از آغاز تا کنون
سیر تاریخی روزنامه در ایران: از آغاز تا کنون تألیف صدیقه احمدی فصیح؛ مطبوعات به عنوان یکی از ارکان دموکراسی و یکی از نهادهای جامعه مدنی در ارائه‌ی اخبار و اطلاعات و سازماندهی افکار عمومی نقش مهم و بسزایی دارد و در عین حال عرصه‌ی فعالیت مطبوعات عرصه‌ی پرخطری می‌باشد که البته بسته به نوع حکومت‌ها و نحوه‌ی نگرش آن‌ها به مطبوعات، حیطه‌ی مسئولیت و اختیارات آن، این دامنه‌ی خطر متغیر است. در این کتاب به دو حوزه‌ی سیرتاریخی مطبوعات قبل، و بعد از انقلاب پرداخته شده است که با اولین روزنامه‌ای که در ایران چاپ و منتشر گردیده است شروع می‌شود و با آخرین روزنامه در بعد از انقلاب خاتمه می یابد.
| سیر تاریخی روزنامه در ایران: از آغاز تا کنون | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | احمدی فصیح، صدیقه (نویسنده) |
| ناشر | نشر اساطیر پارسی و چاپار |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۹۷ش |
| شابک | 978-600-8890-35-5 |
| کد کنگره | |
ساختار
مهمترین عناوین اصلی کتاب عبارتند از:
بررسی سیر تاریخی مطبوعات در ایران
سیر تاریخی روزنامه در جهان
سیر تاریخی روزنامه در ایران
اولین نشریه‌هایی که در رشته‌های مختلف در ایران منتشر گردید.
گزارش کتاب
مطبوعات به عنوان یکی از ارکان دموکراسی و یکی از نهادهای جامعه مدنی در ارائه‌ی اخبار و اطلاعات و سازماندهی افکار عمومی نقش مهم و بسزایی دارد و در عین حال عرصه فعالیت مطبوعات عرصه پرخطری می‌باشد که البته بسته به نوع حکومت‌ها و نحوه نگرش آن‌ها به مطبوعات، حیطه‌ی مسئولیت و اختیارات آن، این دامنه خطر متغیر است. تاریخ انتشار روزنامه در ایران، با آغاز سلطنت قاجار مرتبط است، در سال 1212 ش تا آغاز سلطنت ناصرالدین شاه، مطبوعات به شکل امروزی، چندان رایج نبود و اغلب به صورت شبنامه و ورقه‌های کاغذ توزیع می‌شد. لیکن انتشار مرتب و منظم روزنامه در ایران از اقدامات میرزا تقی خان امیر کبیر به نام وقایع اتفاقیه به شمار می رود. تا اینکه بالاخره این حرفه و صنعت رو به فزونی گذاشت و از سال 1202 تا سال 1357 تعداد 4378 نشریه به عضویت خانواده مطبوعاتی کشور در آمدند. اگر انتشار نخستین شماره هر روزنامه را به عنوان یک واحد محسوب کرد و فراوانی روزنامه‌های هر سال را به صورت منحنی ترسیم کنیم، خواهیم دید که هرگاه از قدرت حکومت کاسته شده، تعداد روزنامه‌ها افزایش یافته است. در این کتاب به دو حوزه سیر تاریخی مطبوعات قبل و بعد از انقلاب پرداخته شده است که با اولین روزنامه‌ای که در ایران چاپ و منتشر گردیده است شروع می‌شود و با آخرین روزنامه در بعد از انقلاب خاتمه می یابد.[۱]
پانويس