دراسات في البیع

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    دراسات في البیع
    دراسات في البیع
    پدیدآورانخمینی‌، روح الله، رهبر انقلاب و بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران (نويسنده) سجادی اصفهانی، محمد (محقق)
    عنوان‌های دیگرتشمیل علی قواعد فقهیة في المعاملات
    ناشرجماعة المدرسين في الحوزة العلمیة بقم. مؤسسة النشر الإسلامي
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر1426ق
    چاپ2
    شابک964-470-513-0
    موضوعخرید و فروش (فقه) - معاملات (فقه)
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‎‏/‎‏س‎‏2‎‏د‎‏4‎‏ 190/1 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    دِراساتٌ في البيع، نوشته فقیه معاصر، سید محمد سجادی اصفهانی (متولد 1326ش)، تقریر مباحث خارج فقه امام خمینی در حوزه علمیه نجف اشرف با موضوع خرید و فروش و مشتمل بر قواعد فقهی معاملات است.

    تحقیق و نشر تقریرات بیع

    ناشر با اشاره به اینکه مؤسسه تحقیقاتی آیت‌الله سید مصطفی خمینی، کتاب حاضر را تحقیق کرده و با توجه به تمایل مقرر، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم انتشار آن را پذیرفته، شرح ‌حال کوتاهی از زندگی، تحصیلات و آثار مقرّر، سید محمد سجادی اصفهانی، بیان کرده و او را از شاگردان امام خمینی در نجف و از همراهانشان در هجرت به کویت، فرانسه و ایران و از اعضای روحانیون مبارز خارج از کشور معرفی کرده است[۱]‏.

    ساختار و محتوا

    اثر حاضر، در 3 بخش (شروط متعاقدین (بیع فضولی)، شروط عوضین و بحث خیار) سامان یافته است.

    نگارش تقریرات

    نویسنده، می‌گوید: زمانی که امام خمینی درس خارج فقه بیع را آغاز کرد، من افتخار حضور در آن را از ابتدا یافتم و بخش‌هایی از آن مباحث را نوشتم و کتاب حاضر ویراسته همان تقریرات است[۲]‏.

    انتقاد علمی

    سید محمد سجادی اصفهانی، افزون بر گزارش کلام امام خمینی، به‌ندرت وارد نقادی اجتهادی نیز شده و نظر خودش را در حاشیه مطرح کرده است؛ از جمله در آیهوَ لَا تَقْرَبُوا مَالَ الْيتِيمِ إِلَّا بِالَّتِي هِي أَحْسَنُ حَتَّىٰ يبْلُغَ أَشُدَّهُ... (انعام: 152)، به نظر مرحوم امام، نهی در آیه شریفه، ظاهرش حرمت تکلیفی است؛ پس فقط تصرفات خارجی محض (مثل اکل و شرب)، مقصود است، نه تصرفات اعتباری، از قبیل بیع و شراء و اجاره و هبه و... خلاصه، آیه شریفه متعرض احکام اعتباری از قبیل بیع و مانند آن نیست.

    جناب آقای سجادی اصفهانی، معتقد است: بنا بر اینکه «قرب» به‌حسب لغت، مکانی باشد، غایت تمام تصرفات خارجی مبطل مال یتیم خواهد بود و بسیاری از اوقات، تصرفات خارجی، معامله‌ای اعتباری می‌باشد و آن، معاطات در بیع و هبه و امثال آن است؛ بنابراین قرب، مکانی و کنایه از حرمت تصرفات خارجی مناسب با منهی‌عنه است؛ پس شامل تصرفات خارجیه‌ای که عنوانی از عناوین بیع و شراء و هبه و اجاره و... بر آنها صدق می‌کند، می‌شود‏[۳]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه ناشر، ص3-‌6
    2. مقدمه مؤلف، ص8
    3. ر.ک: متن کتاب، ص‌148، پاورقی3

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.

    وابسته‌ها