لغت‌نامه

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    لغت نامه
    لغت‌نامه
    پدیدآوراندهخدا، علی‌اکبر (نويسنده)

    دانشگاه تهران. مؤسسه لغت نامه دهخدا (تهيه کننده) گروهی از نویسندگان (مقدمه‌نويس) معین، محمد (زير نظر)

    شهیدی، سید جعفر (زير نظر)
    ناشردانشگاه تهران. مؤسسه انتشارات و چاپ
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1377ش
    چاپ2
    شابک964-03-9617-6
    زبانفارسی
    تعداد جلد15
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    لغت‌نامه دهخدا نوشته علی‌اکبر دهخدا (متوفای 1334ش) ادیب و لغت‌شناس، با همکاری و قلم گروهی از نویسندگان زیر نظر دکتر محمد معین و دکتر سید جعفر شهیدی است. دایره‌المعارف و فرهنگ‌نامه‌ای در زبان و لغت و فرهنگ فارسی و عربی است.

    لغت‌نامه محصول تلاش‌های چهل و پنج ساله نویسنده وگروهی از همکاران اوست که با استفاده از متون معتبر استادان نظم و نثر دو زبان فارسی و عربی، لغت نامه‌های چاپی و خطی، کتب تاریخ، جغرافیا، طب، هیئت، نجوم، ریاضی، حکمت، کلام و فقه، آن را تدوین نموده است. [۱]

    علی رغم نظر مجلس شورای ملی در نام‌گذاری اثر تحت عنوان دائرةالمعارف یا فرهنگ‌نامه علی‌اکبر دهخدا نویسنده ترجیح داده تا آن را «لغت‌نامه دهخدا» بنامد. [۲]

    این اثر علاوه بر اینکه تقریبا مشتمل بر کلیه‌ی لغات فرهنگ‌های خطی و چاپی مهم فارسی و عربی است، شامل هزاران لغت و ترکیب و کنایه و مثل ماخوذ از متون نظم و نثر و دیگر آثار علمی و ادبی متقدمان است که در هیچ یک از کتب فارسی و عربی دیده نمی‌شود. به علاوه اینکه هزاران لغت را که تا کنون در متون گوناگون پراکنده و مغلوط یافت می‌شد پس از تصحیح یک جا گردآورده است. از طرف دیگر بسیاری از لغات ترکی، مغولی، هندی، فرانسوی، انگلیسی، آلمانی و روسی در زبان فارسی متداول است در این گردآوری شده است. [۳] نویسنده کوشیده است حتی‌المقدور بیشتر لغات عربی را بیاورد. [۴]

    ضبط کلمات در این لغت نامه با ذکر حرکات حروف متحرک در میان علامت] [ است. نویسنده پس از ذکر کلمه بر اساس الفبا، به اصل آن از جهت زبان و نوع دستوری کلمه با حروف (اِ به جای اسم، ص به جای صفت) اشاره کرده و سپس به شرح لغت با ذکر ماخذ پرداخته است. وی مترادفات کلمه را در ذیل آن آورده است و پس از ذکر شواهد نظم و نثر معانی دیگر کلمه با ذکر علامت مشخص کرده است. اعلام رجال و اماکن را نیز مانند لغات نقل کرده و در بسیاری از موارد مآخذ را در جای خود ذکر کرده است. [۵] وی اعلام اروپایی را بر اساس استعمال مسلمانان آورده است.. [۶]

    در این کتاب ضمن تفسیر حروف مفرده و معانی حروف اضافه و حروف ربط و اصوات و ذیل معانی اصطلاحی لغاتی که در صرف و نحو به کار می‌رود و همچنین ذیل اقسام نه گانه یا ده گانه کلمه فعل و ضمیر و صفت و غیره، به تفصیل قواعد دستور زبان فارسی تهیه شده و در برخی مجلدات آمده است. [۷]

    ضمن اینکه لغات مصطلح و متداول و ترکیبات با ضبط صحیح و معنای حقیقی و مجازی آن‌ها با ذکر شواهد جمع‌آوری شده، بسیاری از لغات عامیانه و محلی نواحی مختلف ایران حتی‌الامکان ذکر شده است. [۸] نویسنده کوشیده است تا اغلب اصطلاحات و مفاهیم علمی متقدمان را از متون مختلف تدوین و آن‌ها را با لغات زبان علمی بین‌المللی فرانسه تطبیق نماید. [۹] تصاویر نباتات، حیوانات، رجال تاریخی، نقشه‌ها جداول آمارهای اقتصادی و الفبای ملل مختلف در طی لغت نامه آمده است. [۱۰]

    از ویژگی‌های مهم این اثر برخورداری اکثر لغات آن از شواهد مختلف از آثار نظم و نثر و کتب معتبر است. تلاش شده در انتخاب اشعار از بهترین و صحیح‌ترین و قدیم‌ترین نسخ استفاده شود. [۱۱]

    در مقدمه و تکمله آن مقالات بسیاری در لغت، لهجه‌ها، دستورزبان، فرهنگ‌ها و....درج شده است.

    پانویس

    1. مقدمه، مجلد اول، ص 393
    2. رک: همان
    3. رک: همان، ص 394-و ص 400
    4. رک: همان، ص 403
    5. رک: همان، ص 396 و ص 405
    6. رک: همان، 402
    7. رک: همان، ص 395
    8. رک: همان، ص395-396 و ص 399
    9. رک:همان، ص 396
    10. رک: همان، ص 396
    11. رک: همان، ص 394

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن.


    وابسته‌ها