اربعة ایام
| اربعة ایام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | میرداماد، سید محمدباقر بن محمد (نویسنده) استادی، رضا (به کوشش) |
| ناشر | دبیرخانه کنگره آقا حسین خوانساری |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | 1371 |
| چاپ | اول |
| موضوع | آداب و رسوم زیارت |
| کد کنگره | |
اربعة ایام تألیف سید محمدباقر بن محمد حسینی استرآبادی (960-1040ق)، در فضيلت و شرافت چهار روز مهم در اسلام است كه به آن‌ها اهميت زيادى داده شده است و داراى آداب مخصوص و ادعيه و اعمال خاص مى‌باشند: دحو الارض و غدير و مولود حضرت محمد(ص) و مبعث آن حضرت كه مؤلف طى چند فصل، اعمال و آداب آن روزها را ذكر كرده است.
قابل توجه این‌که اين رساله کوچک ضميمه كتاب مزار محمد بن حسین آقاجمال خوانساری به کوشش رضا استادی در یک مجلد به چاپ رسیده و کتابشناسی آن در ویکی‌نور موجود است.
اين رساله كم برگ اما پر بار، جزو منابع تدوين كتاب مفاتيح الجنان شيخ عباس قمى بوده است:
بدان كه ميرداماد در رساله اربعة الايام خود در بيان اعمال روز دحو الارض فرموده: زيارت حضرت امام رضا(ع) در اين روز، افضل اعمال مستحبه و آكد آداب مسنونه است...
[ميرداماد] در رساله اربعة الايام، زيارت جواديه معروفه را براى حضرت امام رضا(ع) به اختلاف جزئى نقل كرده و فرموده: اين زيارت از مولاى ما امام كل عاكف ابى جعفر الثانى محمد بن على الجواد(ع) مروى است.
مؤلف در مقدمه كتاب آورده است:
ببايد دانستن كه در هر سال، چهار روز عظيم القدر جليل المنزله است كه نزد الله تعالى، اعزّ و اكرم ايام سال، آن چهار روز است و آن روزها را در اصطلاح شرع شريف، ايام اربعه گويند... در هر يك از اين ايام اربعه به وظيفه آن روز از نماز و دعاى مأثور و زيارت كه در خصوص آن روز وارد باشد، قيام نمودن، سبب آن مى‌شود كه كرام الكاتبين، آن شخص را از اصفياى متعبدين و اولياى مقربين جناب قدس الهى بنويسند.
فهرست بخشهای این رساله:
بيان مستحبات اين ايام (غسل كردن، روزه گرفتن، صدقه دادن، نماز خواندن،...) بيان دعاها و زيارت‌هاى وارده براى خواندن در اين ايام.[۱]
پانویس
- ↑ ر.ک: باقریان موحد، رضا، ص20
منابع مقاله
باقریان موحد، کتابشناسی زیارت، قم- ایران، نشر مشعر، 1387