سیر تدوین و تطور صحابه نگاری
سیر تدوین و تطور صحابه نگاری تألیف محمدرضا هدایت پناه؛ نوشتار حاضر ضمن اشارت به سیر تدوین و تطور این دانش و مجموعه‌ی صحابه نگاری‌ها و صحابه نگاران، به نقش شیعه و اهل سنت در تحولات ساختاری و محتوایی و بیان مزایا و نواقص صحابه نگاری‌ها پرداخته است.
| سیر تدوین و تطور صحابه نگاری | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | هدایت پناه، محمدرضا (نویسنده) |
| ناشر | پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۹۸ |
| شابک | 9-509-195-600-978 |
| کد کنگره | |
ساختار
این اثر در شش بخش کلی، مباحث مذکور را مورد بررسی قرار داده است. عناوین این بخش ها که هر کدام از آنها حاوی چند فصل نیز می باشد به این قرار است:
بخش اول: کلیات: تبیین و ساختار؛ تعاریف و نگرش ها
بخش دوم: سیر تدوین صحابه نگاری
بخش سوم: آشنایی با صحابه نگاران(آمار و گونه شناسی، شناخت و شرح حال)
بخش چهارم: صحابه نگاری‌های مفقود (روش ها و بینش ها)
بخش پنجم: مکاتب صحابه نگاری
بخش ششم: علل و عوامل ازدیاد صحابه
گزارش محتوا
مسلمانان در سده‌ی نخست هجری به دلایل گوناگونی، به سیره‌ی نبوی توجه کردند و دانش سیره نگاری را بنیاد گذاردند، اما بر اثر ارتباط صحابه با پیامبر (ص)،توجه به این طبقه بسی مهم شد و به فهرست نویسی درباره‌ی صحابه انجامید و زمینه ای برای پیدایی دانشی مستقل به نام «صحابه نگاری» فراهم شد. شیعه در پیدایش و دگرگونی این دانش بسیار تأثیر گذار است؛ چنان که بر پایه‌ی منابع کهن تاریخی می توان شیعه را بنیاد گذار آن برشمرد. طبق بررسی‌های به عمل آمده می توان پذیرفت، نوشته‌های صحابه نگاران شیعی در صحابه نگاری‌های پسین اهل سنت نیز تأثیرگذار بوده است. بنا بر آنچه گفته شد می توان دریافت که صحابه نگاری قدمتی برابر با سیره نگاری دارد که به فهرست و شرح حال و مسائل مربوط به یاران پیامبر صل الله علیه و آله می پردازد. صحابه نگاری به دلیل موضوع چالش برانگیز آن از زمینه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و مذهبی برخوردار است و از همین رو طی ده قرن، تطورات بسیاری به خود دیده و از جهت ساختاری و محتوایی دستخوش تغییرات و تحولات فراوانی شده است.
نوشتار حاضر ضمن اشارت به سیر تدوین و تطور این دانش و مجموعه‌ی صحابه نگاری‌ها و صحابه نگاران، به نقش شیعه و اهل سنت در تحولات ساختاری و محتوایی و بیان مزایا و نواقص صحابه نگاری‌ها پرداخته است. [۱]
پانويس