جهان هخامنشیان: تاریخ، هنر و جامعه در ایران باستان
جهان هخامنشیان: تاریخ، هنر و جامعه در ایران باستان تألیف جان کرتیس و سنت جان سیمپسون؛ مترجم خشایار بهاری؛ شاهنشاهی هخامنشی از 330 تا 550 پیش از میلاد بر بزرگ ترین و اولین امپراتوری چندین ملیتی و چندزبانی جهان باستان مقدم فرمان روایی کردند. در پاییز 1384، نمایشگاهی با عنوان «امپراتوری فراموش شده» درباره ی این دوران از تاریخ درخشان نیاکان مان در محل موزه ی بریتانیا در لندن برگزار شد. هم زمان متخصصان و پژوهش گران برجسته ی دوران هخامنشی در همایشی در همان محل گرد هم آمدند. مقالات گردآوری شده ی این همایش به همت دو نویسنده ی مذکور به صورت کتابی انتشار یافت. این کتاب که دربردارنده ی مجموعه ی از همان مقالات است عمدتا از سطح تخصصی و جامعیت بالایی برخوردار است و آخرین اندیشه ها و پژوهش های فرهنگ و تمدن هخامنشیان را در خود جای داده است.
| جهان هخامنشیان: تاریخ، هنر و جامعه در ایران باستان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کرتیس، جان (نویسنده)
سیمپسون، سنت جان (نویسنده) بهاری، خشایار (مترجم) |
| ناشر | نشر فرزان روز |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۹۱ش |
| شابک | 4-382-321-964-978 |
| کد کنگره | |
ساختار
مجموعه مقالات این کتاب در قالب هشت بخش عمده با سرفصل های مشخص ارائه شده اند که نشان دهنده ی گستردگی و تنوع مطالب است:
بخش 1: تاریخ و تاریخ نگاری (حاوی 5 فصل می باشد)
بخش 2: دین ( مشتمل بر 5 فصل است)
بخش 3: زن در دوره ی هخامنشی ( دو فصل دارد)
بخش 4: هنر و معماری ( حاوی 6 فصل است)
بخش 5: باستان شناسی ( مشتمل بر 6 فصل است)
بخش 6: مهرها و سکه ها(سه فصل دارد)
بخش 7: طلا، نقره، شیشه و سرامیک (دو فصل دارد)
بخش 8: مطالعات منطقه ای (سه فصل دارد)
گزارش محتوا
این کتاب دربردارنده ی مجموعه مقالاتی است که در گردهمایی «جهان هخامنشیان» در مرکز آموزش های clore در موزه ی بریتانیا، از 29 سپتامبر تا اول اکتبر 2005 ارائه شده است. این گردهمایی از بسیاری جهات، نقطه ای عطف از کار درآمد؛ زیرا تقریبا بیشتر افراد دخیل در پژوهش های مخامنشی را از سراسر جهان، به جز چند استثناء، گرد هم آورد. اغلب عنوان شده است که مطالعات هخامنشی در 30 سال اخیر دستخوش تحول عمده ای شده است؛ و شگفتا که این دوره، همزمان با سالهایی است که حافریهای عمده در ایران انجام نشده، اما به همین دلیل، پژوهشگران فرصت بازنگری عمده ی نظریات رایج را داشته اند. نتیجه ی کار، بررسی درباره ی منابعی بوده که از نظر سنتی در بازسازی تاریخ هخامنشی به کار می رفته است. اکنون پذیرفته اند که منابع یونانی را باید با احتیاط زیاد مورد استفاده قرار داد و نیز این که روایات بومی پارسی را باید بیش از پیش مدنظر قرار داد. کتیبه هایی نیز از نواحی اطراف، به ویژه بابل، با آن زمینه ی غنی نوشتاری وجود دارد که به کار تاریخ نگاری هخامنشی می آید. گرچه همه ی این موارد را باید خوش یمن شمرد، اما این فرایند باز - ارزیابی، هنوز به اندازه ی کافی پیش نرفته است. هنوز گرایش غالبی در چشم پوشیدن از شواهد باستان شناسی ایران و نواحی اطراف وجود دارد که حتی گاه با تعابیر نادرست نیز همراه است. تا هنگامی نیز که این انبوه داده ها به درستی مورد استفاده قرار نگیرد، تصویر درست تری از تاریخ هخامنشی پیش رو نخواهیم داشت. در بین پژوهشگران غربی نیز، اکراهی به استفاده از پژوهش های باستان شناسان ایرانی وجود دارد. این گردهمایی، به همراه نمایشگاهی که همزمان با آن برگزار شد، نقشی هرچند اندک برای اصلاح این رویه و برقراری تعادل مورد نظر داشته باشد؛ گرچه کماکان راه درازی در پیش دارد. در این گردهمایی، 9 پژوهشگر ایرانی، از ایران، مقاله ارائه کرده و یا سهمی در ارائه ی کار مشترک داشته اند؛ ضمن این که دو نفر دیگر هم چکیده ی کار خود را فرستاده اند.
گردهمایی همزمان با نمایشگاه «امپراتوری فراموش شده : جهان ایران باستان» برگزار شد که از نهم سپتامبر 2005 تا هشتم ژانویه ی 2006 در محل موزه ی بریتانیا برقرار بود. ین به راستی یک کامیابی بزرگ از کار درآمد که توانست بازدیدکننده های بسیاری را جذب کند. یعنی رقمی بیش از هر نمایشگاه ادواری دیگر در موزه ی بریتانیا، از زمان برگزاری نمایشگاه توتانخامون در سال 1972. افزون بر این، نمایشگاه از مقبولیت رسانه ای گسترده ای نیز برخوردار شد که باعث شد در بیرون از موزه ی بریتانیا نیز بازتاب یابد. موج بزرگی از گرایش به تاریخ ایران باستان پدید آمد که حتی هم اکنون نیز کماکان شاهد آن هستیم.[۱]
پانويس