الأطعمة و الأشربة آدابها فوائدها

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    الأطعمة و الأشربة آدابها فوائدها
    الأطعمة و الأشربة آدابها فوائدها
    پدیدآوراناعسم، عبدالرزاق (شارح) اعسم، محمد علی بن حسین (سراينده)
    عنوان‌های دیگرالنفحات الزکیة في شرح الأرجوزة الأعسمیة

    المعروف ب: النفحات الزکیة في شرح الأرجوزة الأعسمیة

    أرجوزة الأعسمیة. شرح
    ناشر[بی نا]
    مکان نشر[بی جا] - [بی جا]
    چاپ1
    موضوعآشامیدنی‏ها - احادیث

    تغذیه - احادیث

    تغذیه - بهداشت - متون قدیمی تا قرن ۱۴

    مواد غذایی - احادیث

    مواد غذایی - بهداشت - متون قدیمی تا قرن 14

    مواد غذایی - جنبه‌های مذهبی - اسلام
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏TX‎‏ ‎‏353‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏6‎‏الف‎‏6
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الاطعمة و الاشربة، آدابها و فوائدها، ارجوزه‌اى است كه پيرامون خواص اغذيه و خوراكى‌ها، توسط محمدعلى بن حسین معروف به اعسم، به زبان عربى سروده شده است.

    اين منظومه، یکى ازمهم‌ترين اراجيز در حوزه علميه نجف شمرده مى‌شد؛ به‌گونه‌اى كه نقل شده بسيارى از طلاب حوزه علميه آن را حفظ مى‌نمودند و يا از مرحوم شيخ محمدابراهیم كرباسى نقل شده كه این ارجوزه در كنار ارجوزه نحوى (الفيه) ابن مالك و ارجوزه فقهى مرحوم سيد‌ ‎بحر العلوم، مهم‌ترين ارجوزه‌ها به شمار مى‌روند.[۱]

    مؤلف در مقدمه منظومه هدفش را از سرودن آن چنين بيان نموده است:

    قال نظرت في كتاب الاطعمةمن الدواعى ما اقتضى ان انظمه
    مما به روى من الآدابعند حضور الاكل و الشراب
    مكتفياً بذاك او اذكر مارواه في ذلك بعض العلماء
    مقتصراً فيه على متن الخبراو نص من لم يفت الا عن اثر

    ساختار

    اين منظومه، متشمل بر 145 بيت است كه گاه یک بيت و گاه چند بيت آن، به یک مطلبى اشاره دارند.

    مطالبى كه در این ارجوزه به نظم كشيده شده - چنان‌كه ناظم گفته - برگرفته از روايات و نقل به معنى احاديث و فتاواى كسانى است كه تنها بر اساس روايت فتوا مى‌دهند، همانند شيخ صدوق در «المقنع».

    منابع مؤلف، در سرودن این ارجوزه، كتب روايى شيعى است.

    گزارش محتوا

    ناظم، در این اثر، در مورد بسيارى از مواد غذايى و نيز شيوه و آداب غذا خوردن مطالبى گفته است. البته بيشتر حجم كتاب را مطالبى تشكيل مى‌دهد كه پيرامون مواد غذايى است. همچنين وى به مناسبتى از مبحث توشه و زاد مسافر نيز مطالبى را مطرح مى‌كند.

    اين ارجوزه را مى‌بايست از جمله كتب طبى روايى برشمرد، چرا كه هرچند مؤلف روايتى را به‌صورت مستقيم و صريح ذكر ننموده است، ولى هر آنچه را ذكر كرده، مأخوذ از احاديث نبوى(ص) و ائمه(ع) است.

    البته وى از مبحث طب، تنها به مباحث خوردن و نوشيدن و خوردنى‌ها و نوشيدنى‌ها بسنده كرده و الا در متون روايى، مباحث ديگرى از پزشکى، از قبيل درمان بيمارى‌ها و شيوه‌هاى درمان نيز مطرح است.

    مهم‌ترين شاخصه این اثر، منظوم بودن آن است و الا مباحث اين‌چنينى، چه قبل از مؤلف و چه بعد از او، به رشته تحرير درآمده است و چه‌بسا جامعيت بعضى از تصنيفات در این زمينه، از این ارجوزه بيشتر باشد، ولى به سبب منظوم بودن این اثر، اشتياق به فراگیرى آن نزد محصلين بيشتر بوده است.

    وضعيت كتاب

    اين اثر همراه شرح و تحقيق عبدالرزاق اعسم، در 256 صفحه، چاپ و منتشر شده است.

    شارح این منظومه، علاوه بر نگاشتن شرحى مفصل بر ابيات این ارجوزه، مقدمه‌اى پيرامون زندگى و آثار شيخ محمدعلى اعسم نگاشته است.

    بخشى مفصل از پایان كتاب نيز به بررسى احوالات علماى آل اعسم اختصاص يافته است.

    پاورقى‌هاى این اثر، به مصادر روايى، بررسى شرح احوال بعضى از روات، توضيح كلمات و شرح عبارات دشوار متن اختصاص دارد.

    پانویس