ارمنیان و انقلاب مشروطه ایران از 1905 تا 1912
ارمنیان و انقلاب مشروطه ایران از 1905 تا 1912 تألیف هراچیک سیمونیان؛ ترجمه آنوشیک ملکی بخشمندی؛ این کتاب نتیجهی سالها بررسی و مطالعهی علمی نویسندهی تاریخشناس و آکادمیسین به نام آن است. این کتاب در اصل نه تنها به روشنگری برخی از صفحات مربوط به انقلاب مشروطه که تا به امروز در ابهام مانده است، میپردازد بلکه گنجینهای است تاریخی که هدف آن استحکام و نزدیکی بیشتر خویشاوندی هزاران ساله ی ملتهای ایرانی و ارمنی است که از یک ریشهی فرهنگی و سیاسی بنیان گرفته، به انقلاب مشروطه و انقلاب اسلامی ایران منتهی شده است.
ارمنیان و انقلاب مشروطه ایران از 1905 تا 1912 | |
---|---|
پدیدآوران | سیمونیان،هراچیک (نویسنده) ملکی بخشمندی،آنوشیک (مترجم) |
ناشر | پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی |
مکان نشر | تهران |
سال نشر | ۱۳۹۸ |
چاپ | اول |
شابک | 7-967-426-964-978 |
موضوع | ايران - تاريخ - انقلاب مشروطه، 1324 - 1327ق. - ارامنه
ارامنه - ايران - تاريخ - قرن 13ق. ارامنه - ايران - فعاليتهاي سياسي - تاريخ - قرن 13 |
کد کنگره | |
ساختار
مطالب در سه بخش ارائه گردیده است:
بخش اول؛ ارمنیان و بازتاب انقلاب کبیر روسیه در ایران؛ بخش دوم، ایران در بحران؛ بخش سوم، ایران در گرداب ناآرامی
معرفی کتاب
جنبش مشروطهی ایران جزو نخستین انقلابهای آزادی خواهانهی قرن بیستم آسیا و خاورمیانه به شمار میرود و در شکل گیری و پیروزی نهایی این جنبش سیاسی - اجتماعی عظیم، نیروهای ملی و فراملی گوناگونی از جریانات مختلف سیاسی، نقش آفرینی کردهاند.
ارمنیان در ایران که قرنها مهد فرهنگها، مذاهب و اقوام مختلفی بوده، از گذشتههای بسیار دور در کنار دیگر اقوام ایرانی در صلح و آرامش زندگی کرده، نقش فعالی هم در احیای جنبش مشروطه و هم در تمام زمینههای تاریخی و فرهنگی این سرزمین ایفا کردهاند. از دلایل اصلی مشارکت چند جانبهی ارمنیان ساکن ایران در جنبش مشروطه باید به این موارد اشاره کرد: شرایط اجتماعی - سیاسی زمان انقلاب مشروطه و پیش از آن، تلاش برای داشتن حقوق برابر با دیگر ایرانیان، وضعیت خاص بینالمللی موجود و تمایل شدید مشارکت احزاب و جریانات سیاسی ارمنی در جنبش، که در نهایت به حضور فعال ارمنیان در انقلاب مشروطه، در زمینه های نظامی و اقتصادی، انجامید.
کتابی که به توجه خوانندگان میرسد نتیجهی سالها بررسی و مطالعهی علمی نویسندهی تاریخ شناس و آکادمیسین به نام آن است. این کتاب در اصل نه تنها به روشنگری برخی از صفحات مربوط به انقلاب مشروطه که تا به امروز در ابهام مانده است، می پردازد بلکه گنجینهای است تاریخی که هدف آن استحکام و نزدیکی بیشتر خویشاوندی هزاران سالهی ملتهای ایرانی و ارمنی است که از یک ریشهی فرهنگی و سیاسی بنیان گرفته، به انقلاب مشروطه و انقلاب اسلامی ایران منتهی شده است. مؤلف در این اثر توانسته است نقش اساسی ارمنیان در جریان انقلاب 1912-1905 مشروطه ی ایران را با در نظر گرفتن جنبهی سیاسی و ایدئولوژیک آن، به تصویر بکشد. ارمنیان نه تنها در بخش تجهیز و آماده سازی بلکه به طور مستقیم در مراحل عملی و اجرایی انقلاب حضوری فعال داشتند. هم ارمنیان ایران و هم ارمنیان ارمنستان با وجود جهان بینی های متفاوت و عضویت در احزاب گوناگون، نقش برجستهای در پیروزی انقلاب مشروطهی ایران بر عهده داشتند.
نویسنده در کتاب خود از روش تحقیق توصیفی - تحلیلی استفاده کرده است که مبنای آن شرح و توصیف رخدادهای تاریخی مبتنی بر تحلیل تطبیقی آنها برای دستیابی به بیشترین حد واقعیت تاریخی است.[۱]
پانويس