ايجاز المقال في معرفة الرجال
| ايجاز المقال في معرفة الرجال | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حویزی، فرج‌الله بن محمد (نویسنده) |
| موضوع | رجال |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | |
ايجاز المقال في معرفة الرجال تألیف فرج‌الله بن محمد حویزی (1100-1031) در علم رجال
این کتاب، در چهار جلد تالیف شده است و هم اکنون، تنها جلدهای سوم و چهارم در دسترس‌اند.
جلد اول تا سوم، مشتمل بر فهرست اسامی رجال، به همراه ضبط اسامی و شرح حال آنهاست که در دو قسمت، شامل رجال شیعه و اهل سنت تنظیم شده است. مؤلف، همچنین شرح حال علمای قبل از خود و هم عصر خویش را بیان نموده است.
جلد سوم کتاب، شامل حرف «میم» تا آخر حرف «یاء» است و جلد چهارم، به عنوان خاتمه کتاب، در بردارنده چند فصل و فواید رجالی است. فصل‌های مختلف کتاب، در بردارنده مباحثی در کنیه‌ها، القاب، بررسی معنا و مفهوم اصطلاحاتی است که در کتاب‌های رجالی آمده است. برخی از این اصطلاحات عبارت‌اند از تعبیر: «ثقة، ثقة»، «مذاهبهم مضطربة»، «لیس بذاک»، «لاباس به»، «قریب الامر»، «ضعیف»، «مختلط»، «مضطرب»، «یروی عن الضعفاء»، «یضع الحدیث»، «وعلیه اللعنة» و «انه لیس بشی ء».
سپس چند فایده رجالی مطرح شده است که عبارت‌اند از: فهرست تالیف‌های شیعه که از کتاب‌های رجال النجاشی و الفهرست شیخ طوسی تهیه شده‌اند؛ معرفی بعضی از مشاهیر رجالی که اغلب از عامه‌اند؛ معرفی بعضی از بزرگان صحابیان و تابعیان و تابعیان تابعیان.
در آخر کتاب، چند اجازه مشهور آورده شده است.
محقق تهرانی در الذریعة(ج10-ص140)، این کتاب را با عنوان رجال الشیخ فرج الله هم فهرست نموده است. نسخه‌های خطی این کتاب، در کتاب خانه‌های ایران موجود است.[۱]
پانويس
- ↑ طلائیان، رسول، ص112
منابع مقاله
طلائیان، رسول، مأخذشناسی رجال شیعه، سازمان چاپ و نشر دارالحدیث، قم، چاپ اول، 1381ش-1423ق