مختصر لقط المنافع

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    مختصر لقط المنافع
    مختصر لقط المنافع
    پدیدآورانابن جوزی، عبدالرحمن بن علی (نويسنده) دقاق، احمد یوسف (محقق)
    ناشردار المأمون للتراث
    مکان نشرسوریه - دمشق ** لبنان - بیروت
    سال نشر1407ق - 1987م
    چاپ1
    موضوعپزشکی اسلامی -- متون قدیمی تا قرن ۱۴ق,گیاهان دارویی -- مصارف درمانی
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    RIS۴۰۷/الف۲ل۷
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    مختصر لقط المنافع، اثر ابوالفرج عبدالرحمن بن على بن جوزى (597-508ق)، عالم بغدادی قرن ششم هجری است که در دانش‌های گوناگون زمانه خود چیره‌دست بوده است. ابن جوزی دانش پزشکی طبیبان پیش از خود را بررسی ریشه‌ای و ژرف نموده است. سپس آن‌ها را در کتابی با عنوان «لقط المنافع» در هفتاد باب گرد آورده است. آنگاه، آن را کوتاه نموده و با نام «مختصر لقط المنافع» عرضه کرده است. احمد یوسف دقاق پژوهش کتاب را انجام داده است[۱]‏.

    عنوان این اثر در برخی کتاب‌ها با واژه‌های گوناگون «مختار» «مختصر» و «منتخب» که در آغاز آن آمده، ثبت شده است[۲]‏. ابن جوزی با این کتاب خواسته است نمایه‌ای از داروها و آنچه که به بهداشت تن یاری می‌رساند به خواننده ارائه کند؛ او در نوشتارش به هوای مطبوعی که شایسته است آدمی در آن نفس بکشد، اولویت می‌دهد و در آغاز کتاب می‌آورد. سپس، پاک‌سازی تن را از خلط‌های زیان‌زننده گوشزد می‌کند. آنگاه آنچه را که تن و روان را بهبود می‌بخشد، فهرست می‌کند و درباره آن‌ها توضیح می‌دهد: بهره‌گیری از روغن‌های طبی، شستشوی تن، لباسی که راحتی و بهبودی را برای تن به ارمغان می‌آورد، عطر، گیاهان طبی، میوه‌ها، حبوبات، نان، سبزیجات، گوشت، چاشنی‌ها، پختنی‌‎ها، شیرینی‌جات، آب، نوشیدنی‌ها، رُب‌ها، کیفیت خواب و بیداری، موادی برای زینت تن، آمیزش جنسی، بهداشت دندان، کیفیت پوشش و خورش در فصل‌های چهارگانه سال، درمان بیماری‌ها و پرهیز از عوارض روانی در این شمارند. او سپس، سفارش‌های پزشکی را از گفتار برخی حکیمان گوشزد می‌کند و در پایان، چکیده‌ای از نکته‌های مهم کتابش را به خواننده یادآور می‌شود[۳]‏.

    احمد یوسف دقاق (محقق) برای تهیه این کتاب از نسخه‌ای که در مدرسه صدیقیه در شهر حلب است، بهره‌ جسته است[۴]‏. او معنای واژه‌‎های پزشکی را از کتاب «قاموس الأطباء و ناموس الألبّاء» و «المعتمد في الأدوية المفردة» و «قاموس الغذاء و التداوي بالنبات» برگرفته است و در کنار اینها از لغت‌نامه‌هایی چون «المحيط» و «لسان العرب» نیز بهره برده است[۵]‏. او داروها و غذاهای درمانی، اعلام کتاب و موضوع‌ها را در پایان کتاب فهرست کرده است.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه محقق، ص15
    2. ر.ک: همان، ص16
    3. ر.ک: متن کتاب، ص100-21
    4. ر.ک: مقدمه محقق، ص16
    5. ر.ک: همان، ص20

    منابع مقاله

    مقدمه محقق و متن کتاب.


    وابسته‌ها