روش‌شناسی فلسفه ملاصدرا
| روش شناسی فلسفه ملا صدرا | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فرامرز قراملکی، احد (نويسنده) |
| ناشر | بنياد حکمت اسلامی صدرا |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1388ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-600-5101-13-3 |
| موضوع | حکمت متعالیه - صدر الدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، ۹۷۹ - ۱۰۵۰ق. - نقد و تفسیر - صدر الدین شیرازی، محمد بن ابراهیم، ۹۷۹ - ۱۰۵۰ق. الحکمه المتعالیه فی الاسفار الاربعه - نقد و تفسیر |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ف4ر9 1088 BBR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
روش‌شناسی فلسفه ملاصدرا، نوشته پژوهشگر منطق و فلسفه معاصر و روش‌شناس ممتاز، احد فرامرز قراملکى (متولد 1340ش)، نظریه‌های هفت‌گانه در زمینه تبیین شیوه فلسفی صدرالمتألهین شیرازی را توضیح می‌دهد و به نقادی آن می‌پردازد و خودش نظریه هشتم را در این مسئله ارائه می‌کند. برطبق دیدگاه نویسنده، صدرالمتألهین شیرازی، 4 قرن قبل از پژوهشگران آمریکایی، مطالعات میان‌رشته‌ای و الگوهای آن را کشف کرده و در تحلیل مسائل الهیات از آن بهره برده است[۱].
نظریه‌های نقدشده
احد فرامرز قراملکى در این اثر، نظریه‌های مخالفان فلسفه، پیروان مکتب تفکیک و کسانی مانند هانری کربن، سید مصطفی محقق داماد، مهدی حائری یزدی و محمّدرضا حکیمی را بررسی و نقد کرده است.
هدف و روش
- نویسنده تأکید کرده است: یکی از مقاصد پژوهش حاضر، جستجو از روش‌ها، رهیافت‌ها، الگوهای پژوهشی و ابزارهای ملاصدرا در مطالعات فلسفی است. پاسخ به این مسئله، بسیاری از مواضع ابهام در فهم نظام معرفتی ملاصدرا و آرای وی را رفع می‌کند. داوری در صحت و سقم و انسجام یا تعارض‌آمیز بودن اندیشه‌های صدرالمتألهین شیرازی نیز در گرو تحلیل تعیّن معرفتی فلسفه صدرا و روش‌شناسی آن است...[۲].
ساختار و محتوا
مطالب این کتاب در 12 فصل به‌ترتیب ذیل سامان یافته است:
- از روش‌شناسی تا تعین معرفتی حکمت متعالیه؛
- التقاط‌‌انگاری فلسفه ملاصدرا؛
- ابن سینای اشراقی؛
- فلسفه عرفانی به سبک ابن عربی؛
- تفکر کلامی – فلسفی؛
- تنوع ابزار در مقام شکار؛
- حکمت متعالیه برخوردار از زبان برتر؛
- از ایستار فلسفی تا ایستار وحیانی؛
- تحلیل مفاهیم نظریه مختار؛
- نقش زیان‌بار تحویلی‌نگری در مسائل الهیاتی؛
- مبانی نظریه مختار و تقریر آن؛
- مطالعه موردی الگوهای پژوهشی نزد ملاصدرا.
نمونه مباحث
- مسئله پرچالش و تاریخی علم باری تعالی را می‌توان از دشوارترین مسائل الهیات خواند که همه گستره‌های معرفتی مرتبط، به چالش درباره آن پرداخته‌اند. از طرفی ملاصدرا در این مسئله مدعی گره‌گشایی و نوآوری است و از طرف دیگر، وی در این مسئله، بیشتر از جاهای دیگر، متهم به التقاط است. ملاصدرا در مواجهه با این مسئله سعی می‌کند با گزارش و نقادی آرای سلف، آنها را از طریق چالش با یکدیگر بازسازی کند. حاصل این چالش، یافتن منظری فرادیدگاهی و رهیافتی متعالی است[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.