کوفی، محمد بن مروان بن عبدالله
محمد بن مروان بن عبداللّه کوفى (متوفای 186ق) معروف به سدّى صغیر از کسانى است که گروهى از دانشمندان همچون اعمش و یحیى بن سعید انصارى و محمد بن سائب کلبى و امثال آنان از او روایت کرده‌اند. همچنین جمع کثیرى از بزرگان چون اصمعى و هشام بن عبیداللّه رازى و یوسف بن عدى و دیگران هم از او روایت کرده‌اند که این خود بر جایگاه بلند و اطمینان‌بخش او نزد بزرگان اهل حدیث دلالت دارد.
| کوفی، محمد بن مروان بن عبدالله | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | محمد بن مروان بن عبداللّه |
| نام‌های دیگر | سدیّ صغیر |
| نسب | کوفی |
| دین | اسلام |
| مذهب | تشیع |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | امام باقر(ع) |
وثاقت او
بسیارى از صاحبان کتاب رجال بر حسب روالى که در برخورد با کوفیان دارند، او را ضعیف شمرده‌اند؛ جز محمد بن اسماعیل بخارى که او را ضعیف نشمرده؛ زیرا دلیلى بر تضعیف او نیافته است، و تنها به نیاوردن احادیث او در کتابش اکتفا کرده است. وى مى‌گوید: «دربارۀ محمد بن مروان کوفى، چیزى نگفته‌اند و به احادیث او البته اعتنایى نمى‌شود». نسائى مى‌گوید: «حدیث او غیر قابل اعتناست». ابن شهرآشوب وى را از اصحاب امام باقر علیه‌السّلام شمرده مى‌گوید: «محمد بن مروان کوفى از نوادگان ابوالاسود دوئلى است» (احتمالا نوۀ دخترى او باشد). همچنین شیخ طوسى او را از اصحاب امام باقر علیه‌السّلام دانسته، ولى او را به استادش محمد بن سائب نسبت داده و کلبى نامیده است. در رجال کشى - در شرح حال معروف بن خربوذ - روایتى از محمد بن مروان - و احتمالا سدّى - وجود دارد که بر ملازمت وى با امام صادق علیه‌السّلام دلالت دارد به این گونه که وقتى او به مدینه مى‌آمد و یا موقعى که امام در «حیرۀ» عراق در حال تبعید بودند، به خدمت حضرت مشرف مى‌شد[۱].
پانویس
- ↑ معرفت، محمدهادی، ج1، ص272
منابع مقاله
معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.