زید بن وهب
| زید بن وهب | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | ابوسلیمان زید بن وهب جهنی کوفی |
| نام‌های دیگر | زید بن وهب |
| نسب | جهنی کوفی |
| نام پدر | وهب |
| محل زندگی | کوفه |
| رحلت | 96ق |
| فرزندان | سلیمان |
| دین | اسلام |
| مذهب | تشیع |
ابوسلیمان زید بن وَهْب جُهَنى کوفى(متوفای 96ق)، عالم و محدّث تابعى و از اصحاب امام على عليه‌السلام.
به قصد دیدار پیامبر(ص) بار سفر بست و به سوى او هجرت کرد، ولى موفق به دیدار وى نگردید. در راه بود که رسول خدا(ص) وفات یافت. او از جمله تابعان بزرگ به شمار مى‌رود. از على علیه‌السّلام و ابن مسعود و حذیفه و ابودرداء و ابوذر روایت کرده و جمع کثیرى نیز از جمله اعمش از او روایت کرده‌اند.
او مى‌گوید: «اگر زید بن وهب از کسى براى تو حدیث نقل کرد درست مانند آن است که از خود آن فرد شنیده‌اى». شرح حال نویسان او را توثیق کرده‌اند. ابن حجر از ابن خراش نقل مى‌کند که: «کوفى، ثقه و روایات او از ابوذر صحیح است».
وى در کوفه زیست و در جنگ با خوارج در لشکریان امیرمؤمنان علیه‌السّلام بود. او اولین کسى بود که خطبه‌هاى امیرمؤمنان را در روزهاى جمعه و اعیاد و دیگر مناسبت‌ها جمع‌آورى نمود.[۱]
ایشان سفری نیز به شام داشت. در زمان خلیفه دوم در جنگ آذربایجان شرکت کرد و در زمان علی علیه‌السّلام در جنگ صفین، خوارج و نهروان در رکاب آن حضرت بود. همراهی و گفت‌وگوی زید با امام حسن مجتبی علیه‌السّلام در مدائن و هنگامی که حضرت ضربت خورده بود، نشان از مرتبه والای او نزد اهل‌بیت علیهم‌السّلام دارد.[۲]
او عمرى طولانى گذراند و به سال 96 وفات یافت[۳]. کتاب خطب امیرالمؤمنین(ع) اثر اوست.
پانویس
منابع مقاله
- معرفت، محمدهادی، تفسیر و مفسران، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، چاپ یکم، 1379-1380ش.
- رحمتی، محمدکاظم، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، ج22، تهران، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، چاپ دوم، 1378.