ادبیات انقلاب در شیعه
| ادبیات انقلاب در شیعه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | آیینه‌وند، صادق (مؤلف) |
| ناشر | دفتر نشر فرهنگ اسلامی |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1359 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
ادبیات انقلاب در شیعه، تألیف صادق آئینه‌وند، بررسی مختصر زندگی عده‌ای از شاعران انقلابی شیعه همراه با ذکر نمونه‌هایی از اشعار آنان است. هدف از تألیف کتاب، گام نهادن در حوزه ادبیاتی متعهد و سیاسی بیان شده که مؤلف نام آن را ادبیات انقلاب نامیده است.
نویسنده در مقدمه کوتاه خویش بر این کتاب، به بررسی معنای ادب و ادبیات پرداخته و با برشماری دو مفهوم عام و خاص برای ادب، به معنای خاص آن، یعنی شعر و نثر توجه دارد.
غرض اصلی این اثر به ادعای نویسنده آن شناسایی چهره انقلابی – مکتبی شیعه در تاریخ است که گویای ریشه‌داری انقلاب اسلامی ایران و پیوند آن با نهضت‌های شیعی نیز می‌باشد. او در این راستا، به مرور زندگانی و اهداف و نگرشهای انقلابی شاعران شیعه می‌پردازد که با هدف استمرار امامت شیعه، به زبان شعر، پیام انقلابی ائمه شیعه را به مردم می‌رسانده‌اند.
در راستای تلاش برای شناخت اسلام، شناخت ادب انقلابی شیعه، به منظور شناسایی زبان انقلاب ضرورتی تام دارد. این هدف با بررسی سابقه فرهنگی انقلابی از زبان شاعرانی که خود عامل انقلاب و با ظلم و ستم در مبارزه بوده‌اند، امکان‌پذیر است، تا راهی باشد برای بررسی ابعاد سیاسی و نظامی قیامهای شیعه از ابتدا تا انقلاب 1357 در ایران.
در این کتاب به‌طور مختصر زندگی عده‌ای از شاعران انقلابی شیعه، اعم از زن و مرد، همراه با نمونه‌هایی از اشعار انقلابی آنان بررسی شده، که مهم‌ترین آنان عبارتند از: ابوالاسود دُئلی، کمیت و فرزدق. در پایان، همچنین به سخنان ادیبانه و انقلابی حضرت زینب(ع) در پایان، همچنین به سخنان ادیبانه و انقلابی حضرت زینب(ع) و چند تن از زنان انقلابی شیعه نیز اشاره است.[۱]
پانویس
- ↑ حقیقت، سید صادق، ص34-35
منابع مقاله
حقیقت، سید صادق، اندیشه سیاسی در اسلام: کتاب‌شناسی توصیفی، تهران، انتشارات بین‌المللی الهدی، 1377ش.