ریح النسرین فیمن عاش من الصحابة مائة و عشرین

    از ویکی‌نور
    ریح النسرین فیمن عاش من الصحابة مائة و عشرین
    ریح النسرین فیمن عاش من الصحابة مائة و عشرین
    پدیدآورانسیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر (نويسنده) مجود، عدنان احمد (محقق)
    ناشردار الوفاء
    مکان نشرعربستان - جده
    سال نشر1405ق - 1985م
    چاپ1
    موضوعصحابه - سرگذشت نامه
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    9ر9س 28/6 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    ريح النسرين في من عاش من الصحابة مأئة و عشرين، اثر جلال‌الدین سیوطی (متوفی 911ق)، رساله‌ای است کوتاه و مختصر در معرفی صحابه‌ای که 120 سال عمر کرده‌اند. کتاب با تحقیق عدنان احمد مجود، منتشر شده است.

    کتاب دارای سه فصل است. در فصل اول، ابتدا به تعریف صحابی پرداخته شده[۱] و سپس، ضمن تشریح معنای لغوی و اصطلاحی عدالت، عدالت صحابه مورد بحث و بررسی قرار گرفته[۲] و آنگاه، به آیاتی از قرآن کریم به‌عنوان ادله دال بر عدالت صحابه، اشاره شده است که از جمله آنها، می‌توان به آیه 143 سوره بقره: «و كذلك جعناكم أمة وسطا لتكونوا شهداء علی الناس و يكون الرسول عليكم شهيدا» (همان‌ گونه (که قبله شما، یک قبله میانه است) شما را نیز، امت میانه‌ای قرار دادیم (در حد اعتدال، میان افراط و تفریط) تا بر مردم گواه باشید و پیامبر هم بر شما گواه است)، آیه 110 آل عمران: «كنتم خير أمة أخرجت للناس» (شما بهترین امتی بودید که به سود انسان‌ها آفریده شده‌اند) و آیه 29 سوره فتح: «محمد رسول الله و الذين معه أشداء علی الكفار رحماء بينهم» (محمد(ص) فرستاده خداست و کسانی که با او هستند، در برابر کفار سرسخت و شدید و در میان خود مهربانند)، اشاره نمود[۳].

    در ادامه، ضمن اشاره به احادیثی که در فضیلت صحابه وارد شده[۴]، از آخرین اصحابی که به رحمت خدا رفته، نام برده شده است که عبارتند از: انس بن مالک در بصره، عبدالله بن ابی ‌اوفی در کوفه، عبدالله بن بسر مازنی در شام، عبدالله بن حارث در مصر، سائب بن یزید، سهل بن سعد انصاری، جابر بن عبدالله و محمود بن ربیع در مدینه و ابوطفیل و عبدالله بن عمر، در مکه و...[۵].

    فصل دوم، به ترجمه و شرح حال سیوطی اختصاص یافته[۶] و اصل کتاب، در فصل سوم، خلاصه شده است. در این فصل، به معرفی هجده تن از اصحابی پرداخته شده که صدوبیست سال عمر کرده‌اند و درباره هریک، شرح حال مختصری نیز، ارائه شده است. برخی از این افراد، عبارتند از: حسان بن ثابت[۷]، حکیم بن حزام[۸]، حویطب بن عبدالعزی[۹]، سعد بن ایاس شیبانی[۱۰] و سعد بن جناده[۱۱].

    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص9
    2. ر.ک: همان، ص10
    3. ر.ک: همان، ص12
    4. ر.ک: همان، ص14
    5. ر.ک: همان، ص18-19
    6. ر.ک: همان، ص21-35
    7. ر.ک: همان، ص43
    8. ر.ک: همان، ص49
    9. ر.ک: همان، ص55
    10. ر.ک: همان، ص59
    11. ر.ک: همان، ص61

    منابع مقاله

    متن کتاب.


    وابسته‌ها