اصول و مبانی عرفان مولوی
اصول و مبانی عرفان مولوی | |
---|---|
پرونده:NUR111808J1.jpg | |
پدیدآوران | چيتيک، ويليام سي (نویسنده) پروين، جليل (مترجم) |
ناشر | بصيرت |
مکان نشر | ايران - تهران |
سال نشر | 1390ش. |
موضوع | مولوي، جلالالدين محمد بن محمد، 604 - 672ق. - عرفان عرفان - قرن 7ق. |
زبان | فارسي |
کد کنگره | PIR 5307/چ۹ع۴ |
اصول و مبانی عرفان مولوی تألیف ویلیام چیتیک، ترجمه جلیل پروین، این کتاب، علاوه بر مقدمۀ مترجم و دیباچۀ سید حسین نصر و پیش گفتار مؤلف، چهار فصل دارد.
نگارنده طی چهار فصل با عناوین: تصوف و اسلام؛ خدا و عالم، سرشت انسان؛ و عرفان عملی؛ میکوشد، به اختصار تصویری کلی از تعالیم عرفانی و اندیشههای معنوی مولانا ترسیم کند.
نگارنده برای بیان و شرح اندیشۀ مولانا، علاوه بر آثار خود او، گاه از کلام ابن عربی هم به مناسبت استفاده میکند.
این کتاب، نخست در سال 1352 در دانشگاه صنعتی شریف (تهران) و به مناسبت هفتصدمین سال درگذشت مولانا به زبان انگلیسی نگارش و چاپ شده است.
سید حسین نصر، رئیس وقت دانشگاه، در دیباچه به این موضوع اشاره دارد. قابل ذکر است که این اثر، پیش از این، در سال 1383 توسط شهابالدین عباسی ترجمه شده و در ضمیمۀ کتاب «گنجینه مولانا» به چاپ رسیده است. منابع و مآخذ این کتاب در پایان آن آمده است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص49
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتابشناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمیترین کتابهای مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.