جشن‌های گاهنبار و فرودگ: کهن‌ترین جشن‌های فصلی عهد اوستایی
| جشن‌های گاهنبار و فرودگ: کهن‌ترین جشن‌های فصلی عهد اوستایی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | رضی، هاشم (مؤلف) |
| ناشر | بهجت |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1389 |
| چاپ | یکم |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
جشن‌های گاهنبار و فرودگ: کهن‌ترین جشن‌های فصلی عهد اوستایی ،تألیف هاشم رضی، به شرح و معرفی مهم‌ترین جشن‌های ماهانه و سالانه دینی زرتشتی اختصاص دارد.
نویسنده با روش توصیفی و با استناد به برخی کتاب‌های دینی زرتشتی و آثار محققان، کتاب خود را در پنج بخش به نگارش درآورده است. در بخش یکم، ابتدا از یادکردهای مربوط به روزهای سه‌گانه هر ماه سخن به میان آمده و سپس به تفصیل احکام مربوط به هر روز، پنج‌گاه شبانه‌روز و جشن گاهنبارها معرفی شده‌اند. مؤلف در بخش دوم با اشاره‌ای به فروشی‌ها (ارواح مردگان) فرود درباه آن‌ها به خانه و زادگاه خود، به معرفی جشن فروردگان و روزهای ده‌گانه آن پرداخته است. در بخش سوم از سایر جشن‌های زرتشتیان که در اوقات دیگر سال برگزار می‌شوند، از جمله اردیبهشگان، خردادگان، تیرگان و... یاد شده است. مؤلف در بخش چهارم، مطالی چند از دو تن از محققان زرتشتی، یعنی کتایون مزداپور و مهوش سروشیان درباره سفرهای مقدس زرتشتی و آداب و اصول نظری مربوط به آن‌ها نقل گردیده است. در آخرین بخش، خوراک‌های آیینی و سنتی زرتشتیان به همراه طرز تهیه آن‌ها (در حدود 94 مورد) که کاری از مهوش سروشیان بوده، از نظر گذرانیده شده‌اند.[۱]
پانویس
- ↑ شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص307
منابع مقاله
شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1396.