تقويم البلدان (ترجمه)
تقويم البلدان اثر مورخ،جغرافيدان و اميرحماة ابوالفداء (672-732)، ترجمه عبدالمحمد آیتی، از تأليفات جغرافيايى نيمۀ اول قرن هشتم هجرى(721 ق) است.
تقويم البلدان | |
---|---|
پدیدآوران | ابوالفداء، اسماعیل بن علی (نویسنده) آیتی، عبدالمحمد (مترجم) |
ناشر | انتشارات بنياد فرهنگ ايران |
مکان نشر | [ايران - تهران] |
سال نشر | 1349ش. |
موضوع | جغرافيا - متون قديمي تا قرن 14
ايران - جغرافيا - متون قديمي تا قرن 14 کشورهاي اسلامي - جغرافيا - متون قديمي تا قرن 14 نامهاي جغرافيايي -- متون قديمي تا قرن 14 |
کد کنگره | 1349 7041ت2الف / 93 G |
مؤلف در آغاز، بخش نسبتا مختصرى از كتاب را به نگارش مطالبى دربارۀ زمين، اقليمهاى هفتگانه، تحقيق در امر مساحت، درياها، درياچهها، رودها و كوهها اختصاص داده و در پايان همين بخش، دربارۀ تحديد اقاليم عرفى وتفاوت آن با اقاليم حقيقى شرحى كوتاه داده و سپس در 28 فصل به توصيف 28 اقليم عرفى به اين شرح پرداخته است:
جزيرة العرب، مصر، مغرب، اندلس، جزاير درياى روم و محيط غربى(مديترانه و اقيانوس اطلس)، شام، جزيره، عراق، خوزستان، فارس، كرمان، سجستان، سند، هند، چين، جزاير درياى مشرق، بلاد روم(آسياى صغير)، ارمنستان و اران و آذربايجان، جبال، ديلم و گيلان، طبرستان، مازندران، خراسان، زابلستان، غور، طخارستان، بدخشان، خوارزم،ماوراء النهر، بلاد سياهان و بلاد فرنگان.
در هريك از 28 فصل، ابتدا شرحى عمومى دربارۀ آن اقليم آمده و سپس با تنظيم جداولى، بلاد و نواحى عمدۀ آن اقليم معرفى شده است؛ به اين ترتيب كه در اين جداول،نام اقليم، نواحى مسكونى عمده، طول و عرض جغرافيايى، مأخذى كه طول و عرض مزبور را روشن ساخته و ضبط صحيح نام و توصيف آن آمده است. در اين كتاب شرح مربوط به شام و سرزمينهاى همجوار از اهميت بيشترى برخوردار است، علاوه بر اينكه كتاب حاوى اطلاعاتى دربارۀ كشورهاى غيرمسلمان آن دوران است.[۱]
پانویس
- ↑ ر.ک: روغنی، شهره، ص118-119
منابع مقاله
روغنی، شهره، کتابشناسی گزیده توصیفی تاریخ و تمدن ملل اسلامی، تهران، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاهها(سمت)، 1382ش