سوشیانت یا سیر اندیشه درباره موعود آخرالزمان
سوشیانت یا سیر اندیشه درباره موعود آخرالزمان، تألیف علی‌اصغر مصطفوی، همان‌طور که از نامش پیداست، موضوع موعود آخرالزمان و رویدادهای مربوط به آن را در دین زرتشتی که موسوم به سوشیانس است، بررسی می‌کند.
| سوشیانت یا سیر اندیشه درباره موعود آخرالزمان | |
|---|---|
| پرونده:NURسوشیانت یا سیر اندیشه درباره موعود آخرالزمانJ1.jpg | |
| پدیدآوران | مصطفوی، علی اصغر (مؤلف) |
| ناشر | بی‌نا |
| مکان نشر | تهران |
| چاپ | یکم |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
نویسنده، کتاب خویش را در بیست بخش گردآورده است. وی در بخش نخست، موضوع موعود را در ادیان گوناگون مورد نظر قرار داده و با اصل انگاشتن آن در دین زرتشتی، سایر موارد را متأثر از دین زرتشتی می‌شمارد. بخش سوم، به بررسی واژه و مفهوم سوشیانس در اوستا و دینکرد اختصاص دارد. در بخش چهارم، از ظهور دیوی به نام ملکوس خبر می‌دهد که پنج قرن پس از هزاره اوشیدر ظاهر می‌شود و به سبب زمستان، بیشتر مردم و جانوران می‌میرند. در ادامه، سایر مطالب مربوط به این دوره آورده می‌شود. در بخش‌های پنجم و ششم، شگفتی‌های مربوط به ظهور و اتمام هزاره اوشیدرماه بر بنیاد فصل‌های نهم و دهم دینکرد، در بخش هفتم از جایگاه سوشیانس در بندهشن و در بخش هشتم، از آغاز زندگی پر از آسایش و جاودانگی و پایان دوران اهریمن سخن گفته می‌شود. بخش نهم، بیانگر روز سوشیانس در تقویم زرتشتی است که براساس آن، روز ششم هرماه به سوشیانس و یاوران آن‌ها اختصاص داده شده و در ادامه، وقایع مربوط به آن روزها بیان می‌گردد. بخش‌های دهم تا سیزدهم، بر مبنای متون پیشگویانه زرتشتی از قبیل زند بهمن یسن و جاماسب‌نامه و رویدادهای آخر زمانی گفته می‌شود. بخش‌های چاردهم تا هجدهم، بیانگر ظهور قهرمانان و جاویدانان و دیوان اساطیری زرتشتی در دوره‌های گوناگون است. آنان کارهایی انجام می‌دهند که مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از: بهرام ورجاوند، پشوتن، گرشاسب، ضحاک، کیخسرو.
در بخش نوزدهم، سیستان به عنوان جایی در مشرق ایران که پیش‌تر خاستگاه قهرمانان و بزرگان فراوانی بوده، به عنوان سرزمین موعودها سخن به میان می‌آید. در آخرین بخش، خلاصه‌ای از مباحث مربوط به چگونگی ظهور منجی‌های سه‌گانه اوشیدر، اوشیدرماه و سوشیانس و حوادثی که به‌ویژه در جهان طبیعی با حضور جاویدان‌ها و مبارزه‌های آن‌ها با نیروهای بدی و منازعه اهوره‌مزدا با اهریمن رخ می‌دهد، آمده است[۱].
پانویس
- ↑ شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص 258-259
منابع مقاله
شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1396.