ابن شقیر، نصرالله بن عبدالمنعم
اِبْنِ شُقَيْر، ابوالفتح شرف الدين نصرالله بن عبدالمنعم بن نصرالله ابن حواري تنوخى دمشقى
تولد، تحصیلات، استماع حدیث
اِبْنِ شُقَيْر، ابوالفتح شرف الدين نصرالله بن عبدالمنعم بن نصرالله ابن حواري تنوخى دمشقى(604 -673ق/1207-1274م) محدث و اديب حنفى مذهب. يونينى درگذشت او را در 683ق دانسته است. وي در دمشق زاده شد و در همانجا علم آموخت و سپس به قصد شنيدن حديث به مصر و بغداد سفر كرد.
مشایخ و راویان
از مشايخ او در حديث ابوالفتح بكري و داوود بن مُلاعب و از راويان او دمياطى، ابن خباز، دواداري و قاضى القضاة ابن صصري را مىتوان نام برد. ابن ابى الوفا او را ثقه شمرده است. لازم به ذكر است كه ابن عماد او را حنبلى دانسته است كه درست به نظر نمىرسد.
ابن شقير در 659ق/1261م كه ابن خلكان به قاضى القضاتى دمشق منصوب شد اوقاف مدرسه را در دست داشته و همين امر موجب بروز اختلافى بين آنان شده است. او در اواخر عمر مسجدي در دمشق در حوالى «طواحين الاشنان» بنا نهاد. دست نوشتهاي از وي در پايان كتاب الذرية الطاهرة وجود دارد كه آن را در 669ق/1270م در همان مسجد نوشته است.
ابن شقير ذوق شاعري نيز داشته است. وي در دمشق درگذشت.
آثار
به گفتة ابن شاكر او داراي آثار متعددي است، اما تنها عنوان دو كتاب او ياد شده است:
1. مختصر كتاب الفتن اثر نعيم بن حمّاد، كه نسخة خطى آن در كتابخانة ظاهريه موجود است؛ 2. كتاب ايقاط الوسنان، در فضيلت شام كه نسخهاي از آن به خط مؤلف نزد ابن شاكر موجود بوده است[۱].
پانویس==
- ↑ یوسفی اشکوری، حسن، ج4، ص87
منابع مقاله
یوسفی اشکوری، حسن، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1377
حسن صفري نادري