البرهان على سلامة القرآن من الزيادة و النقصان
| البرهان على سلامة القرآن من الزیادة و نقصان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | یاسین، سعدی (نویسنده) |
| ناشر | دار الوفاء |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1933م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ی2ب4 89/2 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
البرهان علی سلامة القرآن من الزیادة و النقصان، اثر سعدی یاسین کتابی است تحریف قرآن را نفی می‌کند.
ساختار
کتاب حاضر از دو مقدمه و موضوع اصلی تشکیل شده است.
گزارش محتوا
مقدمه اول از آن ناشر است که در آن به شرح حال نویسنده می‌پردازد. در مقدمه دوم، انگیزۀ نگارش کتاب از زبان خود نویسنده این‌گونه بیان می‌شود. کتاب در جواب «نلسن دانمارکی» است؛ زیرا وی کتابی با عنوان «أصدق الاقاویل علی صحّة التورات و الاناجیل» نوشته و در آن بر قرآن طعن کرده و گفته است: «آیا گمان می‌کنید، قرآنی که در دستان شماست، همان قرآنی است که بر محمد(ص) نازل شده؟ خیر، بلکه قرآن بعد از حیات محمد(ص) و در زمانی که معظم قرّاء کشته شده بودند، جمع‌آوری شد و هیچ شکی نیست که مقدار زیادی از قرآن از بین رفته است». ازاین‌‌رو، نویسنده در این کتاب، مباحث مربوط به تاریخ نزول قرآن، حکمت نزول تدریجی، تقسیم قرآن به مکی و مدنی، سوره‌ها و اسماء آنها و جمع قرآن و... می‌پردازد و از راه و رسم و شیوه معمول کتاب‌‌های مربوط به موضوع، پیروی نمی‌کند.
نویسنده، نزول قرآن را تدریجی و آغاز آن را هفدهم رمضان سال چهل‌ویک بعد از تولد پیامبر(ص)، با نزول آیات آغازین سوره علق، معرفی می‌کند و آیۀ سوم سورۀ مائده را، آخرین آیه می‌داند که در نهم ذی‌الحجّه سال دهم هجرت نازل شده است.
در فصل بعد، حکمت نزول تدریجی قرآن را ذکر می‌کند؛ از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
تثبیت قلب پیامبر(ص)، سهولت در حفظ و فهم احکام و آیات، ظهور معجز‌های جدید با هر بار نزول، تدرّج در تربیت اصحاب، تسهیل حفظ قرآن بر امت، آماده‌سازی برای تصفیۀ ذهن مشرکان از عقاید بت‌پرستی و جواب سؤال بعضی از سائلین...
وی همچنین ترتیب سوره‌ها و اسماء آنها را توقیفی و به امر رسول اکرم(ص) می‌داند. دلیل بر این مطلب وجود نام‌‌های گوناگون و متعدد برای یک سوره است، به‌خصوص برای سوره‌‌‌هایی که نام آنها از آیه اول گرفته نشده است.
نویسنده در ادامه به بحث جمع قرآن اشاره کرده است و آن را در دوره حیات پیامبر(ص) می‌داند؛ زیرا به محض نزول قرآن، پیامبر(ص) کاتبان وحی را فرامی‌خواند و آنان نیز بر روی نوشت‌افزار‌های مخصوص، آن را می‌نوشتند و در خانه پیامبراکرم(ص) نگهداری می‌شد، حتی بسیاری از صحابه، صحیفه‌‌‌هایی در خانه‌‌های خود داشتند و از آن صیانت، و به آن افتخار می‌نمودند. بعد از حیات پیامبر(ص) قرآن بر روی صحیفه‌‌‌هایی نوشته شده بود و در یک مصحف واحد نبود تا اینکه در زمان خلافت ابوبکر به وسیلۀ زید جمع‌آوری شد و در مصحف واحدی قرار گرفت. در زمان عثمان، مصحف در دست حفصه بود که برای توحید قرائت به گروه دست‌اندرکارِ توحیدِ مصاحف، داده شد و از آن استفاده کردند.
نویسنده، کتاب را با گفتارِ دکتر محمد توفیق بک صدقی، پایان می‌دهد که گفته است: «هرکس طبیعت عرب و غلظت و شدّت تمسّک به دین و قوّت ایمان آنان را بداند، می‌یابد که اگر آنها در مصحف عثمان عیبی می‌دیدند، هر آینه او را ردّ نموده و جنگ‌ها به پا می‌کردند و خون‌ها می‌ریختند و گروه زیادی از اسلام روی بر می‌گرداندند، پس اتفاق آنان بر قبول این مصحف، دلیل بر این است که این مصحف عین آن الفاظ و عباراتی است که بر رسول خدا(ص) نازل شده است».
ویژگی‌ها: این کتاب در عین کم حجمی، مجموع‌های است نادر، پر از استدلال و در آنچه که بیان کرده بسیار نیکو وارد شده و تحلیل‌‌های عقلی و نقلی دقیقی ارائه می‌دهد.
مطالب این کتاب بیشتر دربارة جمع‌آوری قرآن است و از این طریق به اثبات تحریف‌ناپذیری آن می‌پردازد و رسالت دفاع از قداست قرآن را بر عهده دارد[۱].
پانویس
- ↑ مولوی، محمد، ص115-117
منابع مقاله
مولوی، محمد، کتابشناسی تحریف‌ناپذیری قرآن، مشهد، انتشارات آستان قدس رضوی، چاپ یکم، 1393ش