اربعة ایام
| اربعة ایام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | میرداماد، سید محمدباقر بن محمد (نویسنده) استادی، رضا (به کوشش) |
| ناشر | دبیرخانه کنگره آقا حسین خوانساری |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | 1371 |
| چاپ | اول |
| موضوع | آداب و رسوم زیارت |
| کد کنگره | |
اربعة ایام تألیف سید محمدباقر بن محمد حسینی استرآبادی (960-1040ق)، در فضيلت و شرافت چهار روز مهم در اسلام است كه به آن‌ها اهميت زيادى داده شده است و داراى آداب مخصوص و ادعيه و اعمال خاص مى‌باشند: دحو الارض و غدير و مولود حضرت محمد(ص) و مبعث آن حضرت كه مؤلف طى چند فصل، اعمال و آداب آن روزها را ذكر كرده است.
قابل توجه این‌که اين رساله کوچک ضميمه كتاب مزار سید جمال‌الدین گلپایگانى به کوشش رضا استادی در یک مجلد به چاپ رسیده و کتابشناسی آن در ویکی‌نور موجود است.
اين رساله كم برگ اما پر بار، جزو منابع تدوين كتاب مفاتيح الجنان شيخ عباس قمى بوده است:
بدان كه ميرداماد در رساله اربعة الايام خود در بيان اعمال روز دحو الارض فرموده: زيارت حضرت امام رضا(ع) در اين روز، افضل اعمال مستحبه و آكد آداب مسنونه است...
[ميرداماد] در رساله اربعة الايام، زيارت جواديه معروفه را براى حضرت امام رضا(ع) به اختلاف جزئى نقل كرده و فرموده: اين زيارت از مولاى ما امام كل عاكف ابى جعفر الثانى محمد بن على الجواد(ع) مروى است.
مؤلف در مقدمه كتاب آورده است:
ببايد دانستن كه در هر سال، چهار روز عظيم القدر جليل المنزله است كه نزد الله تعالى، اعزّ و اكرم ايام سال، آن چهار روز است و آن روزها را در اصطلاح شرع شريف، ايام اربعه گويند... در هر يك از اين ايام اربعه به وظيفه آن روز از نماز و دعاى مأثور و زيارت كه در خصوص آن روز وارد باشد، قيام نمودن، سبب آن مى‌شود كه كرام الكاتبين، آن شخص را از اصفياى متعبدين و اولياى مقربين جناب قدس الهى بنويسند.
فهرست بخشهای این رساله:
بيان مستحبات اين ايام (غسل كردن، روزه گرفتن، صدقه دادن، نماز خواندن، ...) بيان دعاها و زيارت‌هاى وارده براى خواندن در اين ايام.[۱]
پانویس
- ↑ ر.ک: باقریان موحد، رضا، ص20
منابع مقاله
باقریان موحد، کتابشناسی زیارت، قم- ایران، نشر مشعر، 1387