السراج في بیان غریب القرآن
السراج في بیان غریب القرآن اثر محمد بن عبدالعزیز خضیری، در معرفی و تبیین و تشریح واژگان و الفاظی از قرآن کریم که معانی آنها دشوار به نظر میرسد.
السراج في بیان غریب القرآن | |
---|---|
پدیدآوران | خضیری، محمد بن عبدالعزیز (نويسنده) |
ناشر | [بی نا] |
مکان نشر | [بی جا] - [بی جا] |
سال نشر | 1429ق - 2008م |
چاپ | 1 |
شابک | 978-9960-59-188-9 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /خ6س4 82/3 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
کتاب با مقدمه کوتاهی از نویسنده آغاز شده و مطالب دربردارنده واژگان غریب تمام قرآن کریم، از ابتدای سوره حمد، تا انتهای سوره ناس است. نویسنده در مقدمه، ابتدا بهاختصار، به فرازی از مقدمه کتاب «مفردات القرآن» عبدالحمید فراهی، مبنی بر اهمیت شناخت و آگاهی به مفردات کلام و لزوم علم به آن برای پیبردن به معنای متکلم، مخصوصا در قرآن کریم اشاره نموده و سپس، در تایید این امر، به کلام راغب اصفهانی متوسل گردیده که معتقد است اولین علمی که در علوم قرآنی، آگاهی و اشراف به آن لازم و ضروری است، علم به علوم لفظیه، مخصوصا، تحقیق و پژوهش در الفاظ مفرده قرآن کریم است[۱].
وی بدین منظور، دست به تألیف کتاب حاضر زده است تا راهنما و تذکرهای باشد برای محققین و پژوهشگرانی که میخواهند پیرامون علوم قرآنی تحقیق کرده و از معانی کلمات غریب قرآن، آگاه باشند. وی در تألیف و تدوین کتاب حاضر، از کتب تفسیری و سایر آثاری که پیرامون غریب القرآن، به رشته تحریر درآمده است، اعم از کتب معاصر و تألیفات پیش از خود، استفاده کرده است[۲].
از جمله ویژگیهای کتاب حاضر، آن است که نویسنده سعی نموده تا برای فهم بهتر مطالب و درک آسانتر معانی، از عبارات سخت و پیچیده پرهیز نموده و معانی را به سادهترین وجه ممکن، در اختیار خواننده قرار دهند. همچنین تلاش نموده است که در صورت امکان، اقوال و دیدگاههای مختلف پیرامون معانی کلمات و واژگان را در قالب یک عبارت جامع و مختصر ارائه نماید و درصورتیکه جمع میان اقوال، امکان نداشته، بهترین و ارجحترین اقوال را برگزیند[۳].
نویسنده در هر مورد، ابتدا به نام سوره و مکی و مدنی بودن آن اشاره نموده و سپس، ضمن ذکر تعداد آیات، به تشریح کلمات و عبارات غریب، پرداخته است. بهعنوانمثال:
- اعوذ: التجی و اعتصام؛
- الرجیم: دور شده از رحمت خداوند؛
- بسمالله: شروع و ابتدای قرائت با کمک و استعانت از نام خداوند؛
- الرحمن: کسی که رحمتش شامل تمام مخلوقات میشود[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.