حکمتها و اندرزها

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    حکمتها و اندرزها
    حکمتها و اندرزها
    پدیدآورانمطهری، مرتضی (نويسنده)
    ناشرصدرا
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر13سده
    چاپ1
    زبانفارسی
    تعداد جلد2
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    حکمت‌ها و اندرزها، مجموعه مقالاتى اخلاقی - اجتماعی به قلم اسلام‌شناس معاصر، مرتضی مطهری (فریمان 1298-1358ش. قم)، نوشته‌شده در سال‌هاى 1331 تا 1341ش، براى سخنرانی در برنامه عمومى آشنایى با فرهنگ اسلامى است. البته عنوان «حکمت‌ها و اندرزها» از نویسنده نیست و شوراى نظارت بر نشر آثار استاد شهید مطهری انتخاب کرده است[۱]‏.

    کتاب حاضر، راه و رسم صحیح زندگى اسلامى را آموزش می‌دهد و می‌تواند باعث رشد اخلاقی انسان‌ها و پیشرفت معنوی و بهبود فرهنگ جامعه شود.

    ساختار و محتوا

    در این کتاب 2 جلدی، مسائل مهمّی، از جمله این مباحث مطرح شده است:

    1. خداشناسى، مبناى انسانیت؛ دین، پشتوانه سعادت؛ یاد خدا، تنها مایه آرامش جان؛ دین، یگانه رام‌کننده نفس اماره؛ خوارى معصیت و عزت طاعت؛ ارزش سرمایه عمر؛ دنیا، مزرعه آخرت؛ محاسبه نفس؛ ظلم به نفس؛ توبه؛ صبر و ظفر؛ اختیار، امتیاز بزرگ انسان و نعمت زبان و نطق.
    2. ثمرات تعلیمات و قیام‌هاى رجال دین؛ اغتنام فرصت‌ها؛ توسعه فکر، پایه اول تربیت؛ استقلال فکر؛ حکومت عقل؛ فطریات بشر؛ خاندان نبوت و رسالت، حافظ اسلام؛ تأثیر روحیه در عمل؛ هر چیز، ظاهرى دارد و باطنى؛ عشق الهى، غذاى روح؛ آثار ایمان به خدا؛ فریضه علم؛ کار فریضه اجتماعى است.

    نمونه مباحث

    • مکرّر امام على(ع) در اطراف روش سیاسى خود توضیحاتى مى‏دهد و از سیاست خود دفاع مى‏کند و... مى‏فرماید: گمان نکنید که معاویه از من تیزبین‏تر است؛ نه، این‏طور نیست، او خدعه و فجور و تبه‌کارى در سیاست به‌کار مى‏برد و من از آن بیزارم... من که به‌خاطر اصول عالى اسلامى و انسانى قیام به امر کرده‏ام و هدفم اصلاح انسانیت‏ و مبارزه با این زشتی‌ها و خراب‏کاری‌هاست، نمى‏توانم پا روى هدف خودم بگذارم و سیاستى مبنى بر ظلم و ستم و دروغ‌پردازى پیش بگیرم. اگر نبود که غدّارى و مکارى و منافق‏گرى مبغوض خداوند است، آن‏وقت‏ مى‏دیدید که من چه اندازه توانا هستم. من هرگز نقشه شیطانى به‌کار نخواهم برد[۲]‏.
    • نماز تجدید عهد بندگى مخلوق با خداست. همیشه باید این تجدید عهد تکرار گردد. نماز باید با حضور قلب و توجه و خضوع و خشوع بوده باشد. اگر این‏چنین خوانده شود به قلب نرمى و روشنایى مى‏بخشد، آثار تیرگى گناهان را محو مى‏کند[۳]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه ناشر، ج1، ص5
    2. ر.ک: متن کتاب، همان، ص140-141
    3. ر.ک: همان، ج2، ص199-200

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها