تفصیل الشریعة في شرح تحریر الوسیلة
| تفصیل الشریعة في شرح تحریر الوسیلة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فاضل موحدی لنکرانی، محمد (نويسنده)
خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران (نويسنده) مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) ( سایر) مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) - دفتر قم ( سایر) |
| عنوان‌های دیگر | تحریر الوسیلة. شرح ** شرح تحریر الوسیله |
| ناشر | مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينی (ره). مؤسسه چاپ و نشر عروج |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1390ش - 1433ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-212-195-3 |
| موضوع | خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368. تحریر الوسیله - نقد و تفسیر - فقه جعفری - رساله عملیه - فقه جعفری - قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 28 |
| کد کنگره | خ8 ت3027 183/9 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تفصيل الشريعة في شرح تحرير الوسيلة، تألیف آیت‌الله محمد فاضل لنکرانی (1310-1386ش)، اثری 29 جلدی به زبان عربی در شرح کتاب شریف تحریر الوسیله امام خمینی(ره) است.
از بین آثار فراوانی که امام خمینی(ره) تألیف کرد، کتاب «تحریر الوسیله» او از بهترین آثار اوست که تلاش علمی و سیطره ایشان را بر مباحث فقهی به‌خوبی نشان می‌دهد. این کتاب پس از آثار همتای خود چون «شرائع الإسلام»، «قواعد الأحكام»، «العروة الوثقی» و «وسيلة النجاة»، با اقبال فراوانی از سوی فقها و مجتهدین روبه‌رو شد. پژوهشگران و محققین از شاگردان امام(ره) بر این کتاب تعلیقه زده و شرح نوشته‌اند. از آن جمله است فقیه اصولی و مرجع دینی آیت‌الله شیخ محمد فاضل که از متقدمین در این عرصه است. از نکات قابل توجه، این است که امام خمینی(ره) شروع به کتابت تحریر الوسیله را در تبعیدگاهش - شهر بورسا در ترکیه - و شاگردش آیت‌الله فاضل شرح «تفصیل الشریعه» را در تبعیدگاهش - شهر یزد در ایران - در ایام ظهور انقلاب اسلامی در ایران نوشته‌اند[۱].
از جمله رویکردهای اجتهادی که در مسائل فقهی ایشان بارز است، توجه شدید به کتاب الهی است. توجه ایشان به قرآن در فقه بیشتر و عمیق‌تر از سایر مباحث علمی است که حاکی از انس شدید و پیوسته ایشان به قرآن کریم و احاطه وسیع و تدبر طولانی در آیات شریف قرآن است[۲]. همچنین است توجه ایشان به روایات فقهی مأثور از نبی اکرم(ص) و ائمه معصومین(ع)[۳]. احاطه بر آراء اعاظم فقهای زمان، اشراف بر کلمات قدما و عدم اکتفا به ظواهر و قواعد از دیگر ویژگی‌های اجتهادی ایشان است[۴].
شارح، کتابش را این‌گونه معرفی می‌کند: «تلاش کرده‌ام که مطالب را با عباراتی نزدیک به پسند ذوق و کلماتی قابل قبول برای مخاطب، بدون ایجاز مخل به معنا و اطناب خسته‌کننده شرح و توضیح دهم»[۵]. شیوه شرح بدین‌ترتیب است که شارح در بالای صفحه، بخشی از عبارت تحریر را ذکر کرده و در ذیل صفحه به شرح و توضیح آن پرداخته است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه‌های کتاب.