پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله در کلیات اقبال لاهوری

    از ویکی‌نور
    (تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
    پیامبر اعظم صلی اله علیه وآله در کلیات اقبال لاهوری
    پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله در کلیات اقبال لاهوری
    پدیدآورانفاضلی، قادر (نويسنده)
    عنوان‌های دیگرچشم هند ** دیوان. شرح
    ناشرفضيلت علم
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1386ش
    چاپ1
    شابک978-964-7393-19-9
    موضوعاقبال لاهوری، محمد، 1877 - 1938م. دیوان - نقد و تفسیر - شعر فارسی - قرن 14 - تاریخ و نقد - محمد (ص)، پیامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. - در ادبیات
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    /الف7 د9083 9239 ‏‎‏PIR‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    پیامبر اعظم(ص) در کلیات اقبال لاهوری اثر فاضل قادری، معرفی و شرح و توضیح ابیاتی از کلیات اشعار اقبال لاهوری است که در وصف پیامبر(ص) و خاندان پاک او(ع) سروده شده است.

    هيچ شاعرى در جهان اسلام يافت نمى‌شود كه در وصف پیامبر(ص) و خاندان او(ع)، ابراز عشق و محبت نكرده باشد. بعضى از شاعران كه جنبه عرفانى قوى‌ترى داشته‌اند از جهات عرفانى و آنكه از جنبه سياسى دقيق‌تر بوده است، از جهت سياست و هرکدام از ظن خود یار او شده و در عظمت وى سخن گفته و شعر سروده‌اند. اقبال لاهورى از نوادر شاعرانى است كه در چندين جهت و از ابعاد گوناگون در شأن ایشان سخن گفته است، به‌گونه‌ای كه در جاى‌جاى ديوان او، به بهانه‌هاى مختلف، به قول و فعل و سيره آن حضرت(ص) استناد شده است. نویسنده، از اول ديوان اقبال تا پايان آن پيش رفته و هر جا سخن از وجود مقدس رسول اعظم(ص) شده را به شرح و بسط پرداخته است[۱].

    به‌منظور آشنایی بیشتر با کتاب، به برخی از عناوین و مطالب مطرح شده تحت هر عنوان، به‌صورت مختصر، اشاره می‌شود:

    1. مقام مطلق رسول اعظم(ص):

    از نظر اقبال، پیامبر(ص) داراى مقام مطلق و بى‌نهايتى است كه وى را از هر تعلقى جز تعلق به حضرت بارى‌تعالى جدا ساخته است. اگرچه ظاهراً از قوم عرب و از شهر مكه است، لكن باطناً و حقيقتاً از همه اين امور جدا بوده و جوهره او جداى از اين امور است: پیش او گیتی جبین فرسوده است خویش را خود عبدهو فرموده است عبدهو از فهم تو بالاتر است زان که او هم آدم و هم جوهر است جوهر او نی عرب نی اعجم است آدم است و هم ز آدم اقدم است...[۲].

    1. مقام مصطفی(ص) در دل مسلم:

    اقبال در مثنوی اول کتاب خود، به بیان عظمت خودی پرداخته و نقش خودشناسی را در احیاء جوامع اسلامی گوشزد می‌کند که این مقام، از توجه به مقام مصطفی(ص) شکوفا می‌شود: دل ز عشق او توانا می‌شود خاک همدوش ثریا می‌شود در دل مسلم مقام مصطفی است آبروی ما ز نام مصطفی است...[۳].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص7
    2. متن کتاب، ص10- 11
    3. همان، ص15

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها